بهینه سازی میزان ترافیک در شهرآینده با استفاده از تکنولوژیهای نوین

شهرهای هوشمند از استراتژیهای شهری برای بهبود همه جانبه زندگی روزمره و از تکنولوژیهای سختگیرانه برای توانمندسازی شهری بهره می برند. توجیحات شهرهای هوشمند (کارآمدی، آگای و مسئولیت پذیری، امنیت ، توسعه اقتصادی، پایداری و مشارکت مدنی ) برای عملکرد بهتر به تکنولوژی وابسته هستند.در این زمینه اخیرا، مفهوم شهر هوشمند به عنوان یک ابزار استراتژیک برای دربرگرفتن عوامل تولید شهری مدرن در یک چارچوب مشترک و به ویژه برای برجسته کردن اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) در گذشته معرفی شده است . این مقاله به بررسی و تحلیل اهمیت و اثربخشی استفاده از رویکردهای شهرسازی هوشمند در کاهش ترافیک و بهبود حمل و نقل در شهرها، به ویژه در شهرهای توسعه یافته ، می پردازد و مفاهیم و اصول اساسی شهرسازی هوشمند و حمل و نقل هوشمند مورد بررسی قرار می گیرند. همچنین ، شاخص ها و معیارهای بومی و ایرانی برای ارزیابی و اولویت بندی رویکردهای شهرسازی هوشمند و حمل و نقل هوشمند، به ویژه در زمینه های ترافیک ، شهرهای پیاده و دوچرخه سواری هوشمند، شهرهای کاربری مختلط و مدیریت ترافیک هوشمند مورد بررسی قرار می گیرند. در این مقاله مزایا و معایب استفاده از رویکردهای شهرسازی هوشمند و حمل و نقل هوشمند در شهرها مورد تحلیل و راهکارها و پیشنهادهایی برای پیادهسازی و اجرای این رویکردها در شهرهای توسعه یافته ارائه می شود.نتیجه گیری این مقاله نشان می دهد که هدف مقاله حاضر روشن کردن مفهوم شهر هوشمند و استفاده از این رویکرد برای دستیابی به حمل و نقل است . لذا شهرسازی هوشمند باعث تدوین یک دستور کار استراتژیک جدید برای شهرها می شود که به آنها امکان می دهد به توسعه شهری پایدار و چشم انداز شهری بهتر دست یابند. به عنوان راه حلی برای این مشکل ، مفهوم سیستم های حمل و نقل هوشمند و بخشی از این مفهوم رویکرد شهر هوشمند است که از ترکیبی از اینترنت اشیا و فناوری اطلاعات و ارتباطات برای مدیریت مسائل شهر تشکیل شده است را شرح داده و در نهایت با ارائه شاخص های ارجح به مفهوم شهری پایدار می رسیم .

کلیدواژه ها:

شهر هوشمند ، حمل و نقل هوشمند ، ترافیک ، توسعه پایدار