بررسی آیه غار بر فضیلت و خلافت ابوبکر در منابع شیعه و اهل سنت
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 311
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GHADIRCONF12_076
تاریخ نمایه سازی: 3 شهریور 1403
چکیده مقاله:
الا تنصروه فقد نص ره الله اذ اخرجه الذین کف روا ثانی اثنین اذ هما فی الغار اذ یقول لصاحبه لا تحزنان الله معنا فانزل الله سکینته علیه و ایده بجنود لم تروها و جعل کلمه الذین کف روا السفلی وکلمه الله.) هی العلیا والله عزیز حکیم{ (توبه آیه .(۴۰یکی از آیه هایی که اهلسنت برای برتری ابوبکر از دیگر اصحاب و اثبات خلافت وی بدان استدلال میکنند آیه ۴۰ سوره توبه که مشهور شده است به آیه غار میباشد این آیه اهمیت خاصی برای اهل سنت دارد تا آنجا که برخی از علمای سنی مذهب مانند ابن حجر عسقلانی که یکی از شارحان معروف و مشهور صحیح بخاری است این چنین میگوید که آیه غار برترین فضیلت برای ابوبکر است که به او شایستگی خلافت بعد رسول خدا (ص) را میدهد به همین دلیل بود که عمر گفت برترین شخص برای حکومت بر شما ابوبکر است لذا با او بیعت کنید (العسقلانی الشافعی، ۸۵۲ ه). همچنین شهاب الدین محمود بن عبداالله آلوسی در کتاب روح المعانی که یکی از مهمترین آثار وی است این چنین آورده است که در این آیه بر همراهی رسول خدا (ص) با ابوبکر تصریح شده است و این فضیلت برای هیچیک از اصحاب رسول خدا (ص) غیر از ابوبکر ثابت نشده است (آلوسی البغدادی ۱۲۷۰ ه). حتی برخی از علمای اهلسنت تا جایی پیش رفته اند که گفته اند هرکس منکر صحابی بودن ابوبکر شود کافر است چون صریح قرآن را رد کرده است علی بن احمد الواحدی النیشابوری در تفسیر خودش اینچین آورده است که حسین بن فضیل گفته است هرکس صحابی بودن عمر و عثمان و یا یکی ار صحابه را انکار کند دروغ و بدعتگذار شمرده میشود ولی اگر کسی صحابه بودن ابوبکر را انکار کند کافر شدهاست چرا چون صریح قرآن را رد کرده است (الواحد النیشابوری ۴۶۸ ه). با مرور ۵ مقاله و ۲۲ کتاب، ۱۸ کتاب مورد مرور نهایی قرار گرفت. بنابراین با توجه به آیات قرآن و نقل بزرگان اهل سنت این آیه دلالت نمی کند بر فضلیت و خلافت ابوبکر.
نویسندگان
محمد زهرایی
سطح دو حوزه علمیه تفسیر و علوم قرآنی