پدافند غیرعامل و افزایش تاب آوری مراکز خاص در برابر تهدیدات بیولوژیکی هواپایه

امروزه مراکز حاکمیتی و اماکن خاص مانند مراکز امنیتی، نظامی، عملیاتی، مراکز انتظامی، مخابراتی و پایگاه های ارتباطاتی و مراکز تربیتی و آموزشی، از مهم ترین مکان های فعالیتهای حیاتی و تحرک در کشورهای مختلف جهان محسوب می شوند. اما در مواجهه با برخی تهدیدات، صحت فرآیند فعالیت در این اماکن بر اثر عوامل آفندی و تهدیدات بیولوژیکی ممکن است با مخاطره جدی مواجه شده و با انتقال و گسترش عوامل تهدید کننده و بیماری زا، به اخلال و توقف فعالیت های حاکمیتی منجر شود. این مسئله خصوصا در رابطه با تهدیدات هواپایه با توجه به سرعت و وسعت عملکرد آن می تواند خطری جدی برای اعمال حاکمیت در هر کشور و عملکرد صحیح نیروهای نظامی، انتظامی و عموم مردم باشد. بنابراین، با توجه به حساسیت انتقال عوارض ناشی از تهدیدات بیولوژیکی هواپایه همچون مسمومیت ها و بیماری ها و ایجاد خطرات جانی و امنیتی گسترده ناشی از آن، توجه ویژه به مقوله پدافند غیرعامل و طراحی و تدارک و استفاده از تجهیزات پدافندی مقتضی همچون سیستم های تهویه، ضد عفونی و پالایش هوای مناسب در اماکن حاکمیتی و مراکز خاص، به ویژه در فضاهای سرپوشیده مانند ستادهای فرماندهی و سالن های عملیات و فضاهای محافظتی مانند پناهگاه ها و غیره، می تواند به دفع و تخفیف اثر حملات بیولوژیکی هواپایه کمکی شایان نماید. لذا این مقاله تلاش دارد به سازوکارهای مبتنی بر اصول پدافند غیرعامل برای افزایش تاب آوری اماکن حاکمیتی و مراکز خاص در مقابل تهدیدات عوامل بیولوژیکی هواپایه، بپردازد.

کلیدواژه ها:

پدافند غیرعامل ، تاب آوری ، مراکز حاکمیتی و خاص ، پالایش و ضدعفونی هوا ، تهدیدات بیولوژیکی هواپایه