تاثیر سرمایه های روانشناختی و شخصیت پویا بر انگیزه آموزش و رفتار خودتوسعه ای با میانجی گری سرزندگی در کار در کارکنان بیمه تامین اجتماعی اهواز

هدف این پژوهش بررسی تاثیر سرمایه های روانشناختی و شخصیت پویا بر انگیزه آموزش و رفتار خودتوسعه ای با میانجی گری سرزندگی در کار در کارکنان بیمه تامین اجتماعی اهواز بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ۲۶۷ نفر از کارکنان بیمه تامین اجتماعی اهواز در سال ۱۳۹۸ بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق مقیاس شخصیت پویا (۱۹۹۹)Seibert et al. ، پرسشنامه سرمایه روانشناختی (۲۰۰۷)Luthans et al. ، مقیاس سرزندگی در کار (۲۰۱۲)Spreitzer et al. ، پرسشنامه رفتار خود توسعه خوکیو (۲۰۰۷) Xu و پرسشنامه انگیزه آموزش (۱۹۹۳) Noe & Wilk جمع آوری و تحلیل داده ها با کمک روش الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارهای SPSS و AMOS انجام شد. نتایج نشان دادند که الگوی پیشنهادی از برازش نسبتا خوبی با داده ها برخوردار بود یافته ها حاکی از آن بود که اثر مستقیم شخصیت پویا و سرمایه های روانشناختی بر سرزندگی در کار مثبت و معنادار بود. علاوه بر آن اثر مستقیم سرزندگی در کار به رفتار خود توسعه ای و انگیزه آموزش نیز مثبت و معنادار بود. (۰۰۰۱/۰p<). نتایج مسیرهای غیرمستقیم نشان داد که شخصیت پویا از طریق سرزندگی در کار بر انگیزه آموزش و ر رفتار خود توسعه ای اثر مثبت دارند. اما مسیرهای سرمایه روان شناختی به رفتار خود توسعه ای و انگیزه آموزش از طریق سرزندگی در کار معنی دار نبودند. (۰۵/۰p<). بنابراین سرپرستان و مدیران کارکنان می توانند کارکنان خود را به پویایی و نوآوری تشویق کنند تا از این طریق پیامدهای مثبت سرزندگی فردی و سازمان افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

شخصیت پویا ، سرمایه روانشناختی ، رفتار خودتوسعهای ، انگیزه آموزش ، کارکنان بیمه تامین اجتماعی