اندازه گیری میزان بیان ژن MMP-۹ برای ارزیابی بهبودی بیماران مبتلا به سرطان پستان
محل انتشار: فصلنامه دانش و تندرستی، دوره: 3، شماره: 4
سال انتشار: 766
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: انگلیسی
مشاهده: 121
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JKH-3-4_004
تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1403
چکیده مقاله:
مقدمه: ماتریکس متالو پروتئینازها-۹ (MMP-۹) آنزیمی با فعالیت پروتئازی است که تاکنون عملکرد آن در ایجاد چندین سرطان گزارش شده است. با توجه به رابطه مقدار فعال این آنزیم و سرطانی شدن سلولها در این مطالعه ما به بررسی میزان پلاسمایی این آنزیم در بهبود یا پیشرفت و متاستاز بیماری سرطان پستان پرداختیم.مواد و روشها: در این مطالعه میزان بیان MMP-۹ در پلاسمای نمونه خون گرفته شده از ۹۸ بیمار دارای سرطان پستان در دو مرحله تشخیص بیماری و بعد از درمان از طریق زیموگرافی کمی ژلاتین (Gelatin quantitative zymography) بررسی شد. نتایج: از کل ۸۰ بیماری که به درمان پاسخ مثبت نشان دادند در ۷۶ نفر غلظت پلاسمایی MMP-۹ فعال بعد از درمان کاهش محسوسی نسبت به زمان تشخیص بیماری نشان داد و در ۴ نفر از این بیماران هیچ تغییر در میزان MMP-۹ پلاسمایی قبل و بعد از درمان مشاهده نشد. همچنین در ۱۸ نفر از بیماران که عود مجدد بیماری را نشان دادند (۶ نفر سرطان پستان اولیه و ۱۲ نفر متاستاز به دیگر نواحی) این میزان نسبت به قبل از درمان افزایش یافته بود.نتیجهگیری: یافتههای ما نشاندهنده وجود ارتباط بسیار مثبت بین سطح پلاسمایی این آنزیم و بهبود یا بدخیمی سرطان پستان در گروه مورد مطالعه است و طبق یافتههای ما میزان MMP-۹ فعال پلاسمایی میتواند بهعنوان عاملی سودمند برای بررسی وضعیت پاسخ بیماران سرطان پستان به درمان، مورد استفاده قرار گیرد.مقدمه: ماتریکس متالو پروتئینازها-۹ (MMP-۹) آنزیمی با فعالیت پروتئازی است که تاکنون عملکرد آن در ایجاد چندین سرطان گزارش شده است. با توجه به رابطه مقدار فعال این آنزیم و سرطانی شدن سلولها در این مطالعه ما به بررسی میزان پلاسمایی این آنزیم در بهبود یا پیشرفت و متاستاز بیماری سرطان پستان پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه میزان بیان MMP-۹ در پلاسمای نمونه خون گرفته شده از ۹۸ بیمار دارای سرطان پستان در دو مرحله تشخیص بیماری و بعد از درمان از طریق زیموگرافی کمی ژلاتین (Gelatin quantitative zymography) بررسی شد. نتایج: از کل ۸۰ بیماری که به درمان پاسخ مثبت نشان دادند در ۷۶ نفر غلظت پلاسمایی MMP-۹ فعال بعد از درمان کاهش محسوسی نسبت به زمان تشخیص بیماری نشان داد و در ۴ نفر از این بیماران هیچ تغییر در میزان MMP-۹ پلاسمایی قبل و بعد از درمان مشاهده نشد. همچنین در ۱۸ نفر از بیماران که عود مجدد بیماری را نشان دادند (۶ نفر سرطان پستان اولیه و ۱۲ نفر متاستاز به دیگر نواحی) این میزان نسبت به قبل از درمان افزایش یافته بود. نتیجهگیری: یافتههای ما نشاندهنده وجود ارتباط بسیار مثبت بین سطح پلاسمایی این آنزیم و بهبود یا بدخیمی سرطان پستان در گروه مورد مطالعه است و طبق یافتههای ما میزان MMP-۹ فعال پلاسمایی میتواند بهعنوان عاملی سودمند برای بررسی وضعیت پاسخ بیماران سرطان پستان به درمان، مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Morteza Sadeghi
، دانشگاه اصفهان- دانشکده علوم- بخش ژنتیک
Simin Hemmati
دانشگاه علوم پزشکی اصفهان- دانشکده پزشکی- استادیار گروه رادیولوژی و انکولوژی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
