مروری بر ترکیبات فنولی و اثرات بیولوژیک عسل

آنتی اکسیدان ها که از فعالترین ترکیبات بیواکتیو در عسل می باشند، در حفاظت از موجودات زنده در برابر آسیب اکسیداتیو نقش مهمی دارند و از بروز انواع بیماری های مزمن مانند سرطان، بیماری قلب و عروق و دیابت جلوگیری می کنند. عسل دارای انواع آنتی اکسیدان های آنزیمی و غیر آنزیمی شامل گلوکز اکسیداز، کاتالاز، ال-اسکوربیک اسید، فلاونوئیدها، اسیدهای فنولیک، کاروتونوئیدها و اسیدهای الی، آمینواسیدها و پروتئین ها می باشد. فعالیت آنتی اکسیدانی عسل، عمدتا به سبب وجود ترکیبات ارزشمند فنولی و فلاونوئیدی موجود در آن است که با مکانیسم های مختلفی، رادیکال های آزاد تولید شده در واکنش های اکسایشی بدن را مهار می کند. میزان این ترکیبات، تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله منشا گیاهی، فصل و عوامل محیطی می-باشد. در این میان، منشا گیاهی عسل، بیشترین تاثیر را بر فعالیت آنتی اکسیدانی آن دارد. استفاده از عسل برای درمان بیماری ها از دیرباز جایگاه ویژه ای در علم پزشکی داشته است. لذا، در این مقاله ضمن مطالعه خصوصیات آنتی اکسیدانی عسل، به خصوصیات درمانی و سلامتی بخش آن می پردازیم.

کلیدواژه ها:

: عسل ، خصوصیات آنتی اکسیدانی ، ترکیبات فنولی ، سلامتی بخشی ، اثرات بیولوژیک