نقش بازخورد مثبت در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان

این مقاله به بررسی نقش محوری بازخورد مثبت در افزایش خودکارآمدی دانش آموزان در زمینه های آموزشی می پردازد. از طریق تجزیه و تحلیل جامع ادبیات موجود، این مطالعه مکانیسم هایی را بررسی می کند که از طریق آنها بازخورد مثبت بر باور دانش آموزان در مورد توانایی های آنها و عملکرد تحصیلی بعدی آنها تاثیر می گذارد. روش های مورد استفاده در این مرور شامل بررسی کامل مقالات و متاآنالیزهای همتا با بررسی شده با تمرکز بر رابطه بین بازخورد مثبت و خودکارآمدی در محیط های آموزشی است. یافته ها نشان می دهد که بازخورد سازنده و تاییدکننده از معلمان و همسالان به طور قابل توجهی اعتماد دانش آموزان را نسبت به توانایی هایشان افزایش می دهد، آنها را تشویق می کند تا در کارهای چالش برانگیز پافشاری کنند، و ذهنیت رشدی را تقویت می کند که منجر به یادگیری و پیشرفت می شود. علاوه بر این، بازخورد مشخص شده با ویژگی، به موقع بودن و همسویی با اهداف دانش آموزان، اثربخشی آن را در ارتقای خود تاملی و بهبود مستمر افزایش می دهد. پیامدهای این یافته ها برای عملکرد آموزشی بر اهمیت اولویت دادن به ارائه بازخورد شخصی و سازنده در تقویت خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی دانش آموزان تاکید می کند. با ایجاد فرهنگ بازخورد و تامل، معلمان می توانند دانش آموزان را توانمند سازند تا بر یادگیری خود مسلط شوند و پتانسیل کامل خود را درک کنند.

کلیدواژه ها:

بازخورد مثبت ، خودکارآمدی ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموزان ، ذهنیت رشد