فرا تحلیل اثربخشی روش های درمانی و کمک درمانی کارکردهای شناختی در اختلال طیف اوتیسم

این پژوهش با هدف فرا تحلیل اثربخشی روش های درمانی و کمک درمانی کارکردهای شناختی در اختلال طیف اوتیسم انجام گرفت. روش پژوهش شامل روش فرا تحلیل بود. جامعه آماری شامل پایان نامه های ارشد و دکترا و مقالات موجود در مجلات علمی- پژوهشی فارسی، بانک منابع اطلاعاتی جهاد دانشگاهی و مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران بود که در ۷ سال گذشته (۱۳۹۵ - ۱۴۰۲) در زمینه اثربخشی روش های درمانی و کمک درمانی کارکردهای شناختی در اختلال طیف اوتیسم است که تعداد آن ها ۹۰ مورد بود و از این بین با توجه به معیارهای ورود تعداد ۱۶ پژوهش انتخاب و مورد بررسی تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده های به دست آمده در این پژوهش با استفاده از نرم افزار cma مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد اندازه اثر ترکیبی اثربخشی مداخلات درمانی و کمک درمانی (پیش از تحلیل حساسیت) به ترتیب ۸۲۲/۱ و ۲۷۱/۲ است. اندازه اثر ترکیبی مداخلات آموزشی و درمانی بر اختلالات یادگیری در مدل ثابت برابر است با ۸۳/۱و در مدل تصادفی برابر است با ۱۵۱/۲ است که هر دو از لحاظ آماری معنادار می باشند (۰۰۰۱/۰>P). نتایج حاصل از تشخیص ناهمگنی نشان داد مقدار شاخص Q ، ۷۹۳/۱۰۱ به دست آمده است که از لحاظ آماری نیز معنادار می باشد ( ۰۰۰۱/۰>P). این امر حاکی از وجود تفاوت واقعی در میان اندازه های اثر پژوهش های اولیه بود.

کلیدواژه ها:

کارکردهای شناختی ، طیف اوتیسم ، فراتحلیل ، درمان