پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر افیونی در نوجوانان بر اساس ناگویی هیجانی

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی گرایش به مصرف مواد مخدر افیونی در نوجوانان بر اساس ناگویی هیجانی بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دانش آموزان نوجوان پسر شهر شاهرود در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای تعداد ۲۵۰ نوجوان انتخاب شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه گرایش به مصرف مواد مخدر افیونی و ناگویی هیجانی گردآوری و با ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد بین ناگویی هیجانی با گرایش به مصرف مواد نوجوانان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز حاکی از این بود که ناگویی هیجانی قادر به پیش بینی ۴۳ درصد از واریانس گرایش به مصرف مواد نوجوانان است . بنابراین ، ناگویی هیجانی نقش مهمی در پیش بینی گرایش به مصرف مواد نوجوانان دارد . نتیجه گیری : مطالعه حاضر بر نقش ناگویی هیجانی در گرایش به مصرف مواد نوجوانان تاکید دارد؛ لذا نتایج اهمیت کاربردی و نظری قابل ملاحظه ای در مداخله و پیشگیری از گرایش به مصرف مواد در بین نوجوانان دارد.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، مواد مخدر افیونی ، ناگویی هیجانی ، نوجوانان