مروری بر سم زدایی مایکوتوکسین ها در مواد غذایی با استفاده از فناوری های نوینغیرحرارتی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 171
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TICNF09_135
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1403
چکیده مقاله:
قارچ ها توانایی بسیار بالایی برای رشد در بین محصولات غذایی مختلف دارند و با ایجاد فساد می توانند مقادیر زیادیمواد غذایی را از بین ببرند. مایکوتوکسین ها متابولیت های ثانویه و سمی قارچها با وزن مولکولی کم هستند که فناوری هایفراوری مرسوم، مانند پخت، کارایی پایینی در برابر این مواد شیمیایی خطرناک دارند. علاوه بر این مایکوتوکسین ها اثراتنامطلوبی بر سلامت انسان و دام نیز دارند که عمده ترین آنها سرطان زایی است؛ بنابراین، مقابله با آنها به ویژه در سیستم هایکشاورزی و غذایی از اهمیت بالایی برخوردار است. در این راستا فناوریهای نوین غیرحرارتی فراوری مواد غذایی از جملهاولتراسوند، فرایند فشار بالا، پلاسمای سرد، میدان الکتریکی پالسی، پالس نوری و تابش پرتو الکترونی با درجات مختلفکارایی در آلودگی زدایی و سمزدایی مایکوتوکسین ها موثر واقع شده اند. آلودگی زدایی مایکوتوکسین ها معمولا از طریق انتشارگونه های فعال و غیرفعالسازی میکروارگانیسم های تولیدکننده سم از طریق تغییر یکپارچگی غشای سلولی و ساختار ژنتیکیانجام می شود. تخریب ساختار مولکولی مایکوتوکسین های مسئول سمیت نیز در طی این فرایندها رخ می دهد. نتایج نشانداد که فناوری های نوین غیرحرارتی به طور موثری رشد قارچهای مایکوتوکسیژنیک را کاهش داده و با تخریب ساختارمایکوتوکسین ها باعث حفظ ارزش تغذیه ای غذا گردید. در این مقاله مروری تلاش شده است تا در مورد مایکوتوکسین هایرایج آلوده کننده مواد غذایی و خوراک دام، فناوری های غیرحرارتی برای سمزدایی مایکوتوکسین ها و همچنین به مزایا ومحدودیت های آن پرداخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزانه هادی
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
کاظم علیرضالو
دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
علی ایاسه
دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
رضا رضایی مکرم
دانشیار، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
جواد باقرپورینگجه
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران