اثربخشی آموزش فرزند پروری ذهن آگاهانه بر برنامه ریزی،حافظه کاریو سازماندهی کودکان ۵ الی ۱۰ سال
محل انتشار: چهاردهمین کنفرانس بین المللی دستاوردهای نوین پژوهشی در علوم تربیتی، روانشناسی و علوم اجتماعی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 50
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARSEP14_039
تاریخ نمایه سازی: 20 مرداد 1403
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به بررسی،تاثیرآموزش فرزندپروری ذهن آگاهانه بر برنامه ریزی، حافظه کاری و سازماندهی کودکان ۵ الی ۱۰ سالمی پردازد. این پژوهش از نوع آزمایشی، پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل به همراهپیگیری بوده است. جهت اجرای پژوهش تعداد ۴۰ نفر نمونه مادران در منطقه ۹ شهر مشهد که کودکان بین ۵ الی۱۰ سال داشتند، جهت شرکت در کارگاه آموزشی فرزند پروری ذهن آگاهانه با روش نمونه گیری داوطلبانهمنتخب شدند. سپس به روش تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارش شدند که گروه آزمایش تحت مداخله آموزشی و گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفتند. شرکت کنندگان قبل از شروع برگزاریکارگاه آموزشی پرسشنامه کارکرده ای اجرایی کودکان (فرم والدین)را برای اظهار کودکانشان تکمیل کردند، سپس به مدت۱۰جلسه، هر جلسه تقریبا۳ساعته به مدت دو و نیم ماه در کارگاه مذکور آموزش دیدند و پساز انتهای مداخله و گذشت ۲ ماه بعد از آموزش مجددا شرکت کنندگان پرسشنامه های مذکور را جهت پیگیری تکمیل کردند، نتایج این پژوهش که با استفاده از آزمون استنباطی تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر توسطنرم افزارspss نسخه ۲۷ اندازه گیری شد ، نتایج حاکی از تاثیر آموزش فرزند پروری ذهن آگاهانه بر افزایش سطح استفاده برنامه ریزی(P=۰.۰۰۱)، حافظه کاری (P=۰.۰۰۱)وسازماندهی (P=۰.۰۰۱) در کودکانبود که نتایج در مرحله پس آزمون و پایداری این تاثیر تا مرحله پیگیری حفظ شد. این نتایج نشان دهنده آن بود که، فرزند پروری ذهن آگاهانه بر مقیاسه ای بررسی شده در کودکان موثر بوده است. بنابراین از آنجا که آموزشفرزند پروری ذهن آگاهانه باعث بهبود فرایند برنامه ریزی، حافظه کاری و سازماندهی در کودکان شده است، استفاده از نتایج این مطالعه برای مدرسان فرزند پروری،محققین و نیز برای استفاده مربیان وروانشناسان ومشاوران کودک و نوجوان پیشنهاد می شود .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جواد صیدی
دانشجوی کارشناسی ارشد/روانشناسی عمومی/دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)/مشهد/ایران
سیده مریم مشیریان فراحی
استادیار گروه روانشناسی/دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)/مشهد/ایران
عطا طهرانچی
استادیار گروه روانشناسی/دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)/مشهد/ایران