بررسی میزان محصوریت در انسجام محله ساکنان اکباتان و آتی ساز

اجتماعات محصور که با نام هایی چون توسعه ی مسکونی دروازه ای، آپارتمان مسکونی دروازه ای و شهرک نیز شناخته می شود، رو به گسترش بوده و بین متقاضیان خرید خانه محبوبیت بالایی پیدا کرده است. اجتماعات محصور با هدف ایجاد امنیت و آرامش ساکنین خود، به محدودن کردن دسترسی عموم و به خصوصی سازی فضای عمومی پرداخته اند و این محصوریت موجب شده که فضاهای ازهم گسیخته ای ایجاد شود که از محیط شهری بیرونی خود جدا و ایزوله هستند. درواقع محلات محصور بازتاب یک واحد شهری است که به صورت فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی با محیط اطرافش متفاوت بوده و فاقد انسجام است. بررسی اثرات منفی این اجتماعات محصور در داخل خود و حوزه های شهری اطراف موضوع بسیار مهمی است که کمتر به آن پرداخته شده و سوداگران زمین و توسعه گران بدون توجه به آن و درصدد کسب سود بیشتر به گسترش آن ها پرداخته اند. بنابراین در این پژوهش سعی شده است باهدف بررسی میزان محصوریت در انسجام محله ساکنان اکباتان و آتی ساز به شناسایی این عوامل از دیدگاه خبرگان و کاربران فضایی بپردازد. روش تحقیق ترکیبی از نوع کیفی و کمی است که در قسمت کیفی، به استخراج متغیرها از مصاحبه نیمه ساختاریافته با تکنیک کدگذاری با استفاد از نرم افزار ATLAS.TI استفاده می شود. در بخش کمی، با استفاده از روش تحلیل عاملی، به علت تعدد متغیرها برای دسته بندی و همچنین میزان اثر هریک از آن ها در مجموعه مسکونی آتی ساز و اکباتان از تحلیل عاملی با روش Varimaxاستفاده می شود و درنهایت همبستگی ضرایب تعیین شده در هر دو محله اکباتان و آتی ساز با یکدیگر گرفته می شود و برازش منحنی ترسیم می گردد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مهم ترین عامل تاثیرگذار بر انسجام بخشی این دو محله محصور، انسجام اجتماعی است. بعد از آن به ترتیب عوامل زیر را می توان نام برد: انسجام در ارتباطات اجتماعی، انسجام در حس تعلق، انسجام در ایجاد امنیت، انسجام در سازمان های اداره کننده و انسجام در اختیارداری.

کلیدواژه ها:

محله