مروری بر قوانین و مقررات حاکم بر شهرنشینی (مقایسه تطبیقی میان ایران و انگلستان)

آگاهی از قوانین و مقررات حاکم در شهرنشینی یکی از پیش نیازهای بسیار مهم در دستیابی به توسعه پایدار محسوب می شود. کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه قطعا در مسیر توسعه خود شرایط شهرنشینی و برنامه ریزی شهری متفاوتی را پشت سر گذاشته اند. البته به دلیل شرایط متفاوت اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و غیره در هر کدام از این کشورها، قوانین و مقررات حاکم بر شهرنشینی نیز متفاوت می باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تطبیقی قوانین و مقررات حاکم بر شهرنشینی در کشورهای ایران و انگلستان است. در این پژوهش انگلستان به عنوان یک کشور توسعه یافته و پیشرو در مقوله شهرنشینی و قوانین و مقررات مربوط به آن و ایران به عنوان کشوری در حال توسعه در نظر گرفته شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر روش نیز یک پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع تطبیقی است. متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش بدین شرح می باشند؛ ۱) مفهوم شهر و نحوه تعریف آن در قوانین شهری ایران و انگلستان، ۲) انواع طرح های شهری مختلف در ایران و انگلستان و ۳) مدیریت مرکزی و نهادهای قانون و سیاست گذاری در شهرنشینی. در نهایت نتایج این پژوهش حاکی از این واقعیت است که قوانین و مقررات حاکم بر شهرسازی در ایران، حقوق مالکیت مردم را به گونه ای رعایت می کند که آن ها را مطلق و غیر قابل فسخ می داند و حتی در مواردی موجب نقض اهداف و اهداف می شود. انگیزه های وضع قوانین شهرنشینی در حالی است که در سیستم قضایی انگلستان، با پیش بینی مناسب، حق مالکیت فردی و قانون اجتماعی متوازن ایجاد می شود.

کلیدواژه ها:

قوانین و مقررات شهرسازی ، مقایسه تطبیقی ، ایران ، انگلستان