بهینه سازی شرایط محیط کشت از بنه های زعفران مزروعی Crocus sativus L. از طریق کشت درشیشه

زعفران مزروعی گیاهی تریپلوئید و عقیم است از این رو بهبود آن از طریق دورگه گیری ممکن نیست. در این رابطه روشهای کشت بافت پتانسیل خوبی را برای تکثیر زیاد زعفران و بهبود ژنتیکی آن فراهم می کند همچنین ضمن رفع مشکل عقیمی می توان شاهد بروز احتمالی صفات جدید بود. برای کشت بافت، بنه های زعفران از مزرعه تحقیقاتی پردیس علوم دانشگاه تهران در اواخر مرداد و اواسط مهر تهیه گردید. بنه ها در 9 تیمار متفاوت شامل محیط های MS ، LS و B5 با mg/1 2,4-D D و mg/l 0/5 ، 1 و 4 کینتین Kin کشت داده شدند. نتایج حاصل از بررسیهای آماری نشان داد اثر زمان، نوع محیط کشت و تیمار هورمونی بر تشکیل کالوس گره دار در سطح 5% معنی دار بود که در این رابطه بنه مرداد ماه، محیط کشت B5 و تیمار هورمونی Kin4 / D1 بیشترین درصد را نشان دادند. کالوسهای گره دار حاصل به محیط مایع MS بدون هورمون انتقال داده شدند که بعد از واکشت سوم، توده های جوانه مانندی با اشکال متنوع تشکیل شدند که به محیط های جامد MS 1/2 با سه تیمار هورمونی mg/1 25 ژیبرلیک اسید 25 ، GA ؛ mg/1 1 آبسیزیک اسید ABA1 و mg/1 1 بنزیل آمینوپورین BAو mg/1 1 -α نفتالن استیک اسید NAA در روشنایی منتقل شدند. این اشکال جوانه مانند پش از سه ماه در تیمارهای هورمونی 25،GA و ABA1 سیاه شدند اما در تیمار BA1/ NAA1 %59 آنها کالوسهای گره دار تشکیل دادند که تنها یکی از گره ها به نوشاخه تبدیل شد.

کلیدواژه ها:

زعفران مزروعی ، کشت بافت ، کشت سلول ، کالوس گره دار