مقایسه ی تطبیقی نگرشهای انتقادی در ادبیات فارسی قبل و بعد از مشروطه

نگرش انتقادی به طور عام در ادوار مختلف وجود داشته است . اما در دورانهایی سمت و سیاق خاص و جهت داری یافته و مطابق با تحولات درونی و بیرونی جامعه پیش رفته است . از جمله ی این تحولات در ایران، می توان به انقلاب مشروطه اشاره کرد که مضامین و موضوعات تازهای را در ادبیات فارسی مطرح ساخت . تحقیق حاضر با روش توصیفی و تحلیلی ، سعی کرده است تا به مقایسه مضامین انتقادی قبل و بعد از مشروطه بپزدازد. یافته ها حاکی از آن است که شعر قبل از مشروطه ، عمدتا حول محور مضامین دینی و عرفانی تعین یافته است و غالب انتقادها نیز ناظر بر کج روی ها و استفاده ابزاری از آن است . در ادبیات پس از مشروطه اما، مضمون تقریبا جدیدی به نام میهن پرستی و ملی گرایی بروز و ظهور می یابد و از این دریچه ، شاعران به نقد نوع و ساختار حکومت و پیش کشیدن مفاهیمی چون قانون، دموکراسی و جایگاه مردم، اقدام کرده اند.

کلیدواژه ها:

نگرش انتقادی ، نقد ، شعر کلاسیک ، شعر نو ، مشروطه