تحلیل تطبیقی »گلستان سعدی« و رمان »کیمیاگر« پائولو کوئلیو(بر پایه نظریه ی معنادرمانی فرانکل )

یکی از مهم ترین نظریه های روانشناسی مدرن، و مرتبط با حوزهی ادبیات، نظریه ی معنادرمانی ویکتور فرانکل است . مطابق این نظریه ، مشکل اساسی انسان امروزی خلا و بی معنایی زندگی اوست ، و برای دست یابی به سلامت روانی اجتماعی ، باید از طریق آموزههای متون ادبی ، معنای زندگی را برای مخاطبان تثبیت نمود. یکی از مشهورترین گنجینه های ادبیات تعلیمی فارسی ، گلستان سعدی است ، که سرشار از تعالیم اخلاقی و حکمی است و از این جهت با نظریه فوق، قابل تطبیق است . از طرف دیگر رمان کیمیاگر پائولو کوئلیو، که معروف ترین اثر این نویسنده است ، تا حدودی تحت تاثیر نظریه فرانکل است . بنابراین در این پژوهش بنا داریم، با استفاده از روش کتابخانه ای، تحلیلی_توصیفی، به این پرسش پاسخ دهیم که:زمینه های ارتباط گلستان سعدی و رمان کیمیاگر پائولو کوئلیو، بر پایه ی نظریه معنادرمانی فرانکل کدام اند؟نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که؛ هر دو اثر مورد بررسی، از مضامین تعلیمی برخوردارند، و بهواسطه ی توجه به مفاهیمی چون: رنج پذیری، تعالی، فردیت، قناعت، عشق و... با نظریه ی لوگوتراپی فرانکلدر تطابق اند. از دیگرسو، به واسطه ی شهرت و قدمت آثار سعدی نسبت به این نظریه و همچنین کتابکیمیاگر، می توان تاثیرگذاری او را بر ذهن و اندیشه ی ویکتور فرانکل و پائولو کوئلیو ادعایی پذیرفتنیدانست

کلیدواژه ها:

معنادرمانی ، سعدی ، گلستان ، پائولو کوئلیو ، کیمیاگر