ارزیابی شاخص های حکمروایی خوب شهری در مدیریت کلانشهر شیراز(مورد مطالعه منطقه ۱۰) نمونه مورد ی پار ک محله ای د ر منطقه یک شهر شیرا ز

تحولات صورت گرفته در عرصه های مختلف زمینه ساز شکل دهی به مباحث جدید در عرصه مطالعه در حوزه شهرها است . در این زمینه ، الگوهای جدید زندگی در جامعه ، نیازمند فرایندهای نوآورانه و خلاقیت در مدیریت شهری است ،که حکمروایی خوب شهری یکی از این رویکردها است . بنابراین هدف این پژوهش بررسی اثرات حکمروایی خوب شهری در منطقه ۱۰ شهر شیراز است . روش تحقیق از منظر هدف کاربردی و از بعد ماهیت و روش، توصیفی و از حیث زمانی از نوع تحقیقات مقطعی به شمار می آید. روشهای گردآوری اطلاعات به دو صورت کتابخانه (اسنادی ) و میدانی (پیمایشی ) است . ابزار گردآوری پژوهش ، پرسش نامه می باشد. جامعه آماری پژوهش بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ شامل ۱۷۸۱۱۶ نفر شهروندان ساکن در منطقه ۱۰ شهر شیراز می باشد. بر اساس فرمول کوکران نمونه آماری برای جامعه آماری در سطح فرد به تعداد ۳۸۴ نفر محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل پژوهش پس از جمع آوری لازم، دادههای خام گردآوری شده وارد نرمافزار spss گردیده است . نتایج پژوهش نشان می دهد شاخص مشارکت ، عدالت محوری ، اثربخشی و کارایی ، قانونمندی شفافیت و پاسخگویی ۲، وضعیت ضعیف و نامناسبی را نشان داده اند؛. همچنین نتیجه ازمون نشان داد که تنها شاخص مسئولیت پذیری دارای وضعیت متوسطی بوده است . در مجموع شاخص های حکمروایی خوب شهری نامناسب و ضعیف است .

کلیدواژه ها:

حکمروایی شهری ، حکمروایی خوب شهری ، مدیریت شهری ، شهر شیراز