بررسی بیوفیلیک در طراحی مسکن با تاکید بر بعد سرزندگی ساکنان

معماری بیوفیلیک به طراحی و ایجاد محیط هایی اشاره دارد که از عناصر و اصول طبیعی برای بهبود کیفیت زندگی انسانها استفاده می کنند. این نوع طراحی معماری به منظور ایجاد ارتباط نزدیکتر بین انسان و طبیعت ، استفاده از نور طبیعی ، مناظر زیبا، گیاهان داخلی و خارجی ، آب و سایر عناصر طبیعی را در بر می گیرد. بررسی ها نشان داده است که معماری بیوفیلیک بهبود سرزندگی کاربران محیط های زندگی را تسهیل می کند. این ارتباط به دلیل افزایش احساس آرامش و رضایت ، کاهش استرس و افزایش تمایل به برقراری ارتباط با طبیعت و محیط پیرامون است . به عبارت دیگر، معماری بیوفیلیک با ایجاد محیط های زندگی باز و متصل به طبیعت ، بهبود کیفیت زندگی و سرزندگی کاربران را تسهیل می کند. این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی به این نتایج رسیده است که طراحی بیوفیلیک باعث افزایش رضایت و خوشبختی ساکنان، کاهش استرس و افزایش احساس آرامش و ارتباط با طبیعت می شود. در نهایت ، پیشنهادات برای استفاده از عناصر بیوفیلیک در طراحی مسکن به منظور بهبود سرزندگی ساکنان ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

بررسی ، بیوفیلیک ، طراحی ، مسکن ، سرزندگی ، ساکنان