مطالعه اثر جهت داری پیشرونده زلزله در آسیب پذیری ساختمان های بتنی

ایران از نظر لرزه خیزی در منطقه ی فعال جهان قرار دارد و در سالهای اخیر به طور متوسط هر پنج سال یک زمین لرزه با صدمات جانی و مالی بسیار بالا در نقطه ای از کشور رخ داده است . میزان خرابی ایجاد شده در اثر وقوع زلزله به عواملی بسیار از جمله مکانیزم شکست ، فاصله تا محل ، نوع خاک، خصوصیات رکورد زلزله شامل محتوای فرکانسی ، مدت زمان و دامنه و همچنین خصوصیات دینامیکی سازه وابسته است . پاسخ سازه ها به حرکات زمین نزدیک گسل از نظر الگوهای تاریخچه تغییر مکان به دو گروه کاملا متفاوت تقسیم شده که به روند گسیختگی و اثر جهت داری متناظر آن بستگی دارد هنگامی که گسیختگی به صورت پیشرونده و به سمت ساختگاه حرکت نماید و راستای لغزش بر روی گسل در راستای ساختگاه باشد،حرکات زمین در این مسیر تولید پالس های پریود بلند با مدت زمان کوتاه و دامنه بزرگ می نمایند.جهت داری پیشرونده هنگامی رخ می دهد که گسلش با سرعتی نزدیک به سرعت موج برشی انتشار یابند. در این پژوهش سعی خواهیم کرد آسیب -پذیری لرزه ای سازههای بتنی دارای سیستم قاب خمشی با تعداد طبقات ۶ و۹را بررسی کنیم .برای رسیدن به اهداف مطالعه ، مدلها بصورت دوبعدی درنرمافزار opensees مدل سازی شده و تحت اثر ۷ رکورد زلزله با جهت پذیری پیشرونده ، تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرار می گیرند. سپس مقادیر Drift این مدل ها بعنوان یک پارامتر بدون بعد مقایسه خواهد شد. از بررسی منحنی های شکست می توان چنین نتیجه گیری کرد که در حالت کلی با افزایش تعداد طبقات شکنندگی افزایش می یابد در حالت کلی در حالت اعمال زلزله های حوزه نزدیک ، مدل شکنندگی بیشتری نسبت به حالت اعمال زلزله های حوزه دور دارد.

کلیدواژه ها:

قاب خمشی بتن آرمه ، جهت داری پیشرونده ، منحنی شکست ،