مقایسه فعالیت آلفا-آمیلاز گوارشی در دو گونه شته باقلا و شته جالیز با تکنیک الکتروفورز

دو گونه شته باقلا Aphis fabae و شته جالیز Aphis gossypii از شناخته ترین آفات اکوسیستمهای کشاورزی به شمار میروند که روی بسیاری از گیاهان زراعی و باغی خسارت وارد میکنند. هر دو گونه به طور شدیدی همهجازی و پلیفاژ هستند و در سرتاسر جهان گیاهان را آلوده میکنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت آلفا آمیلاز و مقایسه آن در دو گونه شته باقلا و شته جالیز بود. بنابراین، شته سیاه باقلا بر روی گیاه لوبیا و شته جالیز نیز روی گیاه خیار پرورش داده شدند. پس از یکسان سازی سن، حشرات بالغ انتخاب شده و تعداد 200 عدد از حشرات بالغ هموژنایز شده، و آنزیم آنها استخراج گردید. سنجش فعالیت آلفا -آمیلاز گوارشی با سوبسترای نشاسته ( 1%) انجام گردید. آزمایشات نشان داد که فعالیت آنزیم در دو گونه شته باقلا و شته پنبه به ترتیب برابر 1/246 و 1/225 واحد فعالیت آنزیمی میباشد. pH بهینه فعالیت آنزیم در هر دو گونه برابر هفت بود. دمای بهینه در دو گونه شته نیز با هم شباهت داشت و برای دو گونه شته باقلا و شته جالیز برابر 40 درجه سانتیگراد بدست آمد. زایموگرام آنزیمی برای دو گونه شته باقلا و شته جالیز به وسیله ژل الکتروفورز عمودی و استفاده از نشاسته بعنوان سوبسترا مورد بررسی قرار گرفت و حداقل دو باند از فعالیت آلفا -آمیلاز را نشان داد. اگرچه میزان فعالیت آلفا-آمیلاز گوارشی در شته ها بسیار پایین می باشد ولی آزمایشات نشان دادند که آنزیم آلفا-آمیلاز موجود در شته ها دارای دامنه pH خنثی بوده و دارای دو ایزوزایم می باشد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های گوارشی ، استخراج آنزیم ، شته جالیز ، شته سیاه باقلا ، الکتروفورز