مدل یابی معادلات ساختاری دین داری و رضایت زناشویی (مورد مطالعه: دانشجویان زن دانشگاه پیام نور گنبدکاووس)

هدف: این مقاله با هدف مدل یابی معادلات ساختاری دین داری و رضایت زناشویی انجام یافته. روش­: روش تحقیق توصیفی و همبستگی، جامعه آماری شامل ۴۰۰ دانشجوی متاهل زن مشغول به تحصیل بود که ۲۰۰ نفر با استفاده از فرمول برآورد حجم نمونه کوکران و به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. و ابزار پژوهش پرسشنامه های دین داری (گلزاری، ۱۳۷۹) و رضایت زناشویی انریچ (اولسون و دیگران، ۱۹۸۹) انجام گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری، با استفاده از نرم افزار LISREL استفاده شده است. یافته ­ها: در مدل یابی معادلات ساختاری رضایت زناشویی با دین داری ارتباط مثبت و معناداری داشت به غیر از سه مولفه زناشویی، مدیریت مالی و فعالیت های مربوط به اوقات فراغت که با توجه به پایین بودن مقدار معناداری از حد استاندارد تعریف شده بود، رابطه معناداری مشاهده نگردید. مدل ارائه شده پرازش خوبی از داده های دنیای واقعی داشته است، یعنی این در کلیت مدل معادله ساختاری، تاثیر متغیر دین داری در مولفه های رضایت زندگی دانشجویان پیام نور گنبدکاووس تایید شده و برازش معنی دار دارد. نتیجه: نتایج بیانگر این موضوع است که علاوه بر انجام واجبات که بیشتر بعد فردی دین است، دخالت دادن دین در تصمیم گیری ها و انتخاب ها که بیشتر بعد اجتماعی است، رضایت از زندگی را تحت تاثیر قرار داده و آن را قابل پیش بینی می ­نماید.

کلیدواژه ها:

دین داری ، رضایت زناشویی ، دانشجویان زن