تاثیر تمرین مقاومتی و ویتامین E بر بیان ژن برخی از فاکتور های ناباروری در موش های نر

پژوهش حاضر به دنبال یافتن پاسخ برای این سوال است که آیا تمرین مقاومتی به تنهایی و همراه با مصرف ویتامین در موش های نر تاثیر دارد ؟بدرستی معلوم نیست که آیا تمرینات ورزشی با میزان باروری و ناباروری در ارتباط هست یا خیر. پژوهش های متعددی بیان کرده اند که فعالیت بدنی شدید تاثیرات مخربی بر سیستم های بدن می گذارد زیرا باعث اختلال در هموئستاز بدن می شود و هنگامی که ورزش با شدت بالا انجام می شود باعث اثر منفی بر دستگاه تولید مثل خواهد شد. این پژوهش بصورت : بنیادی ، تجربی ، آزمایشگاهی و پس آزمون صورت گرفته و جامعه آماری ۲۵ سر موش نر از نژاد ویستار انستیتیو پاستور بوده که به مدت ۶ الی ۸ هفته مورد آزمایش قرارگرفته .متغیرهای استفاده شده در این تحقیق بصورت مستقل و وابسته به ژن های PLZF , TEKT۱ بوده و آزمون های پژوهشی به روش های : آزو اسپرمی، سالم ، آزو اسپرمی + ویتامین، آزو اسپرمی+ تمرین و آزواسپرمی + تمرین + ویتامین صورت گرفته.تمرین مقاومتی با شروع بار تمرینی ۵۰ % وزن بدن که شامل بالارفتن از نردبان ۱ متری با اضافه نمودن وزنه به حیوان بوده و تمرین ها بصورت ۵ روز در هفته و به مدت ۸ هفته انجام گرفته . به طور کلی نتایج تحقیق حاضر بیانگر آن است که تغییر مولکول های کلیدی یا مسیرهای سیگنالی و بیان ژن سلول های زایای نر در فرایند اسپرماتوژنز می تواند باعث کاهش باروری و افزایش ناباروری گردد، ولی فعالیت ورزشی مقاومتی و مصرف ویتامین در خنثی کردن آثار به وجود آمده از ناباروری به واسطه افزایش بقا و بسط سلول ها بنیادی اسپرماتوگونی کمک قابل توجهی می کند.

کلیدواژه ها:

ناباروری ، تمرین مقاومتی ، موش نر ، ویتامین ای