سنجش تاثیر هوش مصنوعی بر تعامل صنعت و دانشگاه (مطالعه موردی شرکت های دانش بنیان)

از آنجایی که ایجاد حلقه اتحاد بین صنعت و دانشگاه که بتواند امکان انتقال دستاوردها و مفاهیم تولیدی دانشگاه به صنعت را میسر سازد و از سوی دیگر نیازها و مشکلات صنعت را برای پیدا کردن راه حل ها و یا برآوردن نیازها به صورت سیستمی به دانشگاه منتقل کند ضروری است هدف تحقیق حاضر سنجش تاثیر هوش مصنوعی بر تعامل صنعت و دانشگاه است. این تحقیق با تمرکز بر شرکت های دانش بنیان فعال در پارک علم و فناوری شهر زنجان انجام شده است. اطلاعات مورد نیاز تحقیق با ابزار پرسشنامه تعامل صنعت و دانشگاه (اسماعیلی و همکاران، ۱۳۹۰ ) و همچنین پرسشنامه هوش مصنوعی که با بهره گیری از تحقیق فرهمندیان و همکاران ( ۱۴۰۲ ) تهیه شده است، جمع آوری شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آنالیز واریانس و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج بدست آمده از تحقیق نشان می دهد هوش مصنوعی علاوه بر آنکه توانسته است بر تعامل صنعت و دانشگاه تاثیر مثبت و معناداری داشته باشد، بر هر یک از ابعاد تعامل صنعت و دانشگاه شامل: تحقیق و توسعه، تسهیل و تامین منابع مالی تحقیق و توسعه، توسعه منابع انسانی، انتشار و انتقال فناوری، ارتقای کارآفرینی و تولید کالا و خدمات نیز اثر مثبت و معناداری داشته است. از بین مولفه های تعامل صنعت و دانشگاه مولفه ارتقای کارآفرینی بیشترین تاثیر را از هوش مصنوعی پذیرفته است.

کلیدواژه ها:

صنعت ، تعامل صنعت و دانشگاه ، هوش مصنوعی ، کارآفرینی