چالش های زیست محیطی و تغیر اقلیم ناشی از کاربرد بسته بندیهاینانوپلیمری و زیست تجزیه پذیر در صنایع غذایی

با توجه به اتکای جهانی به مواد مبتنی بر پتروشیمی در تولید پلاستیک های بسته بندی مواد غذایی و پیامدهای منفیزیست محیطی آنها، انتظار می رود تحقیق و توسعه بیشتری در زمینه استفاده از پلیمرهای زیستی صورت گیرد. درواقع بهبود در اثربخشی مواد بسته بندی می تواند به جلوگیری از پاتوژن های غذایی و کاهش ضای عات محیطی کمککند. بیوپلیمرهای طبیعی و بهره گیری از فناوری نانو در صنعت بسته بندی امکان ایجاد مواد کامپوزیتی جدید، با کاراییبالا، وزن سبک و سازگار با محیط زیست را فراهم میکند. یک بسته بندی مطلوب از لحاظ انتخاب پلیمر، تضمین ایمنیمواد غذایی را در طول بازاریابی ارائه می دهد. نانو مواد کامپوزیت ضدمیکروبی مانند فلز، اکسید فلز و نانومواد مبتنی برگرافن در ترکیب با پلیمرهای زیستی از جنس پلی ساکارید و پروتئین میتواند خطر ش یوع بیماریهای ناشی از غذا راکاهش دهد، ایمنی و کیفیت مواد غذایی را بهبود بخشد و تلفات محصول را به حداقل برساند و در عین حال ضایعات راکاهش دهد و پای داری را حفظ کند. با پیشرفت فناوری نانو در صنعت غذا باید به این نکته توجه داشت که قرار گرفتندر معرض نانو مواد ممکن است از طریق تولید گونه های فعال اکسیژن منجر به بروز طیف وسیعی از اثرات حاد و مزمنشامل التهاب و تشدید بیماری آسم، مسمومیت، فیبروز، بیماری التهابی مزمن و حتی سرطان شود. اگرچه اثراتسمیت نانو مواد برموجودات زنده، سلامتی انسان و محیط زیست مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود هنوزابهامات زیادی درباره اثرات و مکانیسم سمیت نانو مواد وجود دارد. بنابراین شناخت کامل نانومواد و اثرات سمیتوعوامل موثر بر آن ضروری است. با این حال، فناوری نانو پتانسیل بسیار زیادی در ایجاد محصولات ایمن و پایدار برایمبارزه با اثرات تغییرات اقلیمی داشته و نیاز به تحقیقات گسترده تری در زمینه استفاده از نانو مواد در صنایع غذایی وارتباط آن با سلامت جامعه و محیط می باشد

کلیدواژه ها:

بسته بندی ، زیست تجزیه پذیر ، سلامت ، ضد باکتر یایی ، مواد غذایی