مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی در فرزندان با والدین تک سرپرست و عادی در شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر مقایسه ی طرحواره های ناسازگار اولیه و تحمل پریشانی در فرزندان با والدین تک سرپرست وعادی میباشد، از نظر ماهیت و اهداف این پژوهش از نوع کاربردی بوده و برای اجرای آن از روش علی- مقایسه ایاستفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی فرزندان تک سرپرست و عادی شهر شیراز بودند که تعداد۱۴۰ نفر (هر گروه ۷۰ نفر) به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از دو روش نمونه گیری هدفمند و دردسترس استفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه) و تحملپریشانی سیمونز و گاهر استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از پرسشنامه ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطیانجام شد. نتایج حاکی از این بود که بین فرزندان با والدین تک سرپرست و عادی در خرده مقیاس های نقص/ شرم،شکست و آسیب پذیری به ضرر و بیماری تفاوت معناداری وجود دارد، در حوزه های گوش به زنگی بیش از حد و بازداریو محدودیت های مختل نیز تفاوت معناداری وجود دارد اما در نهایت با توجه به یافته های این پژوهش میتوان گفت کهبین طرحواره های ناسازگار اولیه در فرزندان با والدین تک سرپرست و عادی تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین نتایجبدست آمده نشان داد که بین دو گروه عادی و تک سرپرست در مقیاسه ای جذب و تنظیم تفاوت معناداری وجود داردو در نهایت نیز بین تحمل پریشانی در فرزندان عادی و تک سرپرست تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تحمل پریشانی ، تک سرپرست ، طرحواره های ناسازگار اولیه