تاثیر انحلال قرارداد بر حقوق اشخاص ثالث

انحلال قرارداد را می توان به اراد ی و قهری تقسیم نمود. انحلال ارا دی شامل اقاله و فسخ است و از انحلالقهری به انفساخ تعبیر می شود. وجه مشترک تمامی مصادیق انحلال در حقوق ایران ، این است که اثر قهقراییندارند. مطابق اصل نسبی بودن آثار قراردادها، اصولا آثار قرارداد دامن گی ر طر فین و قائم مقام قانونی آنها میشود. بااین حال، انعقاد قرارداد ممکن است حقوقی را بر ای اشخاص ثالث نی ز ایجاد کند. حقوق اشخاص ثالث ممکن استنا شی از اراده طرفی ن قرارد اد باشد (تعهد به نفع شخص ثالث به مفهوم اعم) یا اینکه اراده طرفین قرارداد نقشی درایجاد این حقوق نداشته باشد. با این وجو د، ممکن است اشخاص ثالث ذی حق در مورد معامله شوند (حق شفعه،حقوق منتقل الیه). قراردادی که به نحوی حاوی حقی به نفع ثالث نیز هست، ممکن است در معرض انحلال قرارگیرد. قانون مدنی ایران در این رابطه حکم صریح ی ندارد. در تقابل انحلال ارا د ی قرارداد با حقوق اشخاص ثالث،علی الاصول، انحلال ارا دی نمی تواند حقوق اشخاص ثالث را از بین ببرد. در انحلال قهری (انفساخ) با توجه بهاینکه مبنا ی انحلال، حکم مستقیم قانون است ، با از بین رفتن قرارداد اصلی، حقوق اشخاص ثالث نیز غالبا از بین می رود .

کلیدواژه ها:

انحلال ، اقاله ، فسخ ، اشخاص ثالث ، اثر قهقرایی