مبانی و تحولات تفکیک قوا از مفهوم کلاسیک به مفهوم مدرن

تفکیک قوا نظریه ای شکل گرفته در مفاهیم مدرن اندیشه سیاسی است که نظام های مدرن را به راهکارتفکیک قدرت در قوای حکومت، ب ا هدف کنترل قدرت آن، با عقیده مهار قدرت با توسل به قدرت،رهنمون می شود. این نظریه، یکی از مهمترین مفاهیم و نظریه ها در حقوق عمومی می باشد که نخستینبار بوسیله مونتسکیو به شکل یک نظریه منسجم ارائه گردید و از همان ابتدای شکل گیری نظام هایسیاسی مدرن، جایگاهی درخور توجه یافت؛ برداشت ها و سنت های متفاوت و متعددی از این مفهوم درکشورهای مختلف به وجود آمده است. اما با توجه به تحولات نظام های سیاسی در طول دوران، اینجایگاه دستخوش تغییرات فراوانی گردیده که مفهوم این نظریه را نیز به شدت دگرگون نموده است.ایرانیان نیز برای نخستی نبار از خلال انقلاب مشروطیت با این مفهوم از طریق نوشته های روشنفکرانآشنا شدند و در قانون اساسی مشروطه به آن اشاره کردند. یکی از بحرا نهای اصلی مجلس اول بحرانتفکیک قوا بود؛ زیرا در حقیقت وظایف هیچکدام از نهادها مشخص نبود. از این رو نمایندگان این مجلس،وارد بحث هایی شدند که بسیاری از مسائل مربوط به تفکیک قوا از جمله رابطه مجریه و مقننه، مسئولیتوزرا در برابر مجلس، تفکیک سلطنت از حکومت و موارد دیگر را روشن ساخت. در این مقاله که به روشتوصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته است، مبانی و تحولات تفکیک قوا از مفهوم کلاسیک به مفهوم مدرن بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

تفکیک قوا ، استقلال قوا ، قانون اساسی