واکاوی نقش دادگاه ها در اجرای آرای داوری

داوری نهاد مستقلی است که توسط قانونگذار به آن قدرت داده شده و از ماهیتی قراردادی برخورداراست. لزوم مطابقت رای داوری با نظم عمومی کشورها که از اصول مسلم پذیرفته شده در قواعد حقوقیاست، فی النفسه مستلزم حدی از نظارت قضایی است که گسترده ترین نظارت قضایی نیز بر همین بخشاعمال میشود. علیرغم لزوم این نظارت با توجه به ماهیت قراردادی داوری دخالت دادگاه ها باید دارا یچارچوب و محدوه خاصی باشد تا با هدف طرفین از ارجاع امر به داوری که همان ارجاع امر به مرجعخصوصی و عدم دخالت مراجع قضایی است، معارض نباشد . زیرا اگر در مواردی دادگاه بدون اذن قانون یااصحاب دعوا در جریان داوری دخالت نماید چه بسا باعث بیعدالتی یا تضییع حقوق یکی از طرفین یاحداقل باعث اطاله رسیدگی و تاخیر در اجرای رای داور شود. اوج نظارت قضایی بر رای داور در چارچوب اعتراض به رای داور مشاهده میشود. در این مورد دادگاه ها نقش اساسی برعهده دارند. برای مثال،هنگام ارزیابی درخواست ابطال رای داور قضات با این تردید مواجه هستند که محدوده جهات ابطالمصرح در ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی تا کجاست؟ و آیا جهات ابطال رای داور همانند جهاتاعاده دادرسی باید مضیق تفسیر شوند یا همانند جهات تجدید نظر به دادگاه ها اجازه میدهند که با همهاختیارات ماهوی در ارزیابی دعوا دخالت کنند؟ بی گمان داوری مبتنی بر اهدافی است که آثار خود را دراینجا نیز نشان میدهد. رسیدگی دادگاه ها در بحث تعیین محدوده جهات ابطال رای داور باید محدود بهموارد مصرح در ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی مدنی باشد. در بحث اجرای رای داور نیز رای داور با اینکهاز اعتبار امر مختوم برخوردار می باشد، اما به خودی خود دارای قدرت اجرایی نیست و لزوما باید از سویدادگاه دستور اجرای آن صادر شود.در نوشتار حاضر به صورت توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش دادگاه ها در اجرای آرای داوری پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

دادگاه ، رای ، اجرای رای ، داوری