مقایسه کیفر مرگرزان در دین زرتشت با کیفر اعدام در فقه و حقوق اسلامی

احکام فقهی شامل مجموعه قوانین دینی است که فقهای هر دین بر اساس مبانی اصلی دین که در کتب آسمانی درج گردیده به عنوان قانون دینی در نظر می گیرند. همه ادیان احکام مشخصی دارند که معتقدان باید به آن عمل کنند. یکی از احکامی که در کتب فقهی دارای اهمیت است مجازاتهایی است که برای انواع گناه های فردی و اجتماعی در نظر گرفته شده است. دین زرتشتی دین پیشین ایرانیان است که مبانی آن در کتاب اوستا درج شده است گر چه این کتاب به طور کامل وجود ندارد در بخش هایی که از آن باقی مانده مانند وندیداد که کتاب قانون زرتشتیان است، می توان به این قوانین فقهی و انواع مجازات ها از منظر این دین دست یافت. مبانی فقهی اسلام نیز در کتاب آسمانی قرآن و کتب احادیث آمده است و فقهای مسلمان با استفاده از این منابع قوانین فقهی را برای انواع مجازات اسلامی در کتب خود درج نموده اند. در این مقاله با هدف شناخت شباهت وتفاوت احکام فقهی در باب بالاترین حد مجازات یعنی «مرگ» به بررسی فقه زرتشتی و فقه اسلامی پرداخته شده و نتیجه این است که در هر دو آیین برای برخی گناهان مجازات مرگ در نظر گرفته شده است. در دین زرتشت و اسلام گناهانی که موجب هتک دین شده باشند قابل بخشش نبوده و برای آنها مجازات مرگ در نظر گرفته می شود اما در دین زرتشتی برخی نافرمانی ها مانند عدم پذیرش شوهر از سوی دختر یا عمل نکردن به وصیت پدر نیز حکم مرگ دارد البته در همه موارد راهکارهایی برای جبران گناه و عدم اجرای حکم وجود دارد و این احکام بیشتر مربوط به عقوبت اخروی است که معادل آن در این دنیا بیان شده است.

کلیدواژه ها:

فقه زرتشتی ، فقه اسلامی ، روایات داراب هرمزد ، مرگرزان ، اعدام