تبیین مضامین حماسی و غنایی در البسه ی نگاره های عهد اسلامی (مطالعه موردی: دوره ایلخانی)

ادبیات و هنر هر ملتی از پایه های اصلی و مهم فرهنگ آن ملت به حساب می آید که می تواند برای شناخت آن بسیار موءثر باشد. پیشینه نقاشی ایران نشان می دهد که یکی از اصلی ترین منابع الهام هنر نقاشی ایران، ادبیات غنی فارسی بوده و ارتباط تنگاتنگی بین آنها وجود داشته است؛ به طوری که بخش عظیمی از آثار نگارگری در تبادلی پیوسته با ادبیات شکل گرفته اند. در این راستا تلاش می شود با تمرکز بر نگاره ها و تجزیه و تحلیل طرح های موجود بر البسه آنها با رویکرد کیفی، مضامین حماسی و غنایی را بررسی کرده و به این سوال که: مضامین حماسی و غنایی تا چه اندازه در البسه نگاره های عهد اسلامی دوره ایلخانان تبیین شده است؟ پاسخ داده شود. فرض می شود امکان و جود مفاهیم حماسی همچون: غلو و اغراق و سادگی و کثرت در نقوش البسه آن دوران بکار رفته باشد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ساختار البسه نگاره ها برگرفته از مفاهیمی است که در آنها دیده می شود و همواره پیوندی ناگسستنی میان شعر، شاعر و تصویرگری وجود دارد و تبیین عناصر بکار برده شده قطعا در شیوه بازنگری آثار موثر است.

کلیدواژه ها:

ایلخانان ، مضامین حماسی و غنایی ، البسه.