برآورد احتمال بقاء کلیه پیوندی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در شهر زاهدان

زمینه و هدف: پیوند کلیه درمان انتخابی در بیشتر بیماران با بیماری کلیوی است. پیوند کلیه یک فرآیند جراحی است که در آن یک کلیه ی سالم با کارکرد خوب جایگزین کلیه کسی که مشکل و نارسایی شدید دارد، می شود. مطالعه حاضر با هدف برآورد احتمال بقا کلیه پیوندی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در شهر زاهدان انجام شد. روش کار: این مطاله از نوع همگروهی گذشته نگر به روش آنالیز بقا بوده که به صورت توصیفی تحلیلی در سال ۱۴۰۱ انجام شد. حجم نمونه لازم ۲۱۱ بیمار برآورد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.VER۲۲ و با استفاده از آزمون­های توصیفی و روش کاپلان مایر و مدل خطرات متناسب کاکس بقا محاسبه شد. نتایج: به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که ۴۵ نفر (۲۱/۳%) از مراجعین ریجکت داشتند. در مدل رگرسیون لجستیک چندگانه مدت زمان بقا پیوند کلیه، متغیرهای وضعیت دهنده، وضعیت تاهل، فشار خون و دیابت در مدل باقی مانده اند (۰/۰۵>p). در بیماران کلیوی با بقا پیوند شهر زاهدان متغیرهای متغیرهای وضعیت دهنده،فشارخون بالا و دیابت در مدل نهایی رگرسیون کاکس چند گانه باقی مانده اند.  نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان گفت احتمال بقای بیماران کلیه مستقل از نوع اهدا کننده و مشخصات دریافت کننده بود که این مساله نشان دهنده تکامل در مدیریت پیوند کلیه در طی چند سال گذشته می باشد. انجام دیالیز قبل پیوند کلیه نیز بر احتمال بقای تاثیر دارد که می توان این عوامل با در نظر گرفتن آنها به افزایش احتمال بقا پیوند کلیه کمک کرد.

کلیدواژه ها:

Kidney Transplantation ، Survival Analysis ، Dysfunction ، پیوندکلیه ، آنالیز بقاء ، اختلال عملکرد