به کارگیری نظریهی یادگیری شناختی برای توسعه ی فناوری های آموزشی هوشمند

نظریه ی یادگیری شناختی با تمرکز بر فرایندهای ذهنی درگیر در یادگیری، حافظه، حل مسئله و تصمیم گیری، نقشه ی راهیبرای طراحی استراتژی های آموزشی اثربخش ارائه میدهد. درک چگونگی کسب، پردازش و حفظ اطلاعات توسط فراگیران،مربیان و متخصصان فناوری را قادر می سازد تا مواد یادگیری و ابزارهای فناورانه را به گونهای طراحی کنند که یادگیری عمیقو ماندگار را ترویج کند. ظهور فناوری های هوشمند آموزشی، متاثر از پیشرفت های هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، تحلیلداده ها و تعامل انسان و رایانه، انقلابی در شیوه های تدریس و یادگیری ایجاد کرده است. سیستم های آموزش هوشمند،پلتفرم های یادگیری تطبیقی، آزمایشگاه های مجازی و شبیه سازی های فراگیر، تجربیات شخصی سازی شده، فرصت هایی تعاملیو فراگیر را برای فراگیران ارائه میدهند که با نیازها، اولویت ها و سبک های یادگیری آنها سازگار است. با این حال، پیاده سازینظریه ی یادگیری شناختی در توسعه ی فناوری، دارای چالش ها و محدودیتهایی است. از محدودیتهای این نظریه میتوان بهنگرانی در توجه به تفاوتهای فردی فراگیران و ملاحظات اخلاقی، مانند حفظ حریم خصوصی افراد در جمع آوری داده ها اشارهکرد. با این همه، آیندهی این فناوری نویدبخش تحولاتی عظیم در امر آموزش به ویژه آموزش زبان دوم است؛ چنانکه میتوانامیدوار بود که عصر جدیدی از محیط های یادگیری هوشمند، تطبیقی و پاسخگو در حال رقم خوردن است.

کلیدواژه ها:

یادگیری شناختی ، فناوری آموزشی ، آموزش هوشمند ، هوش مصنوعی