شناسایی مولفه های محیط یادگیری شخصی شده در آموزش مهندسی با فناوری هیبریدموک

سرعت رشد و تغییر دانش در رشته های مهندسی، منجر به احساس نیاز به رویکردهای جدید شده است. نظریه ارتباط گرایی با قرار دادن یادگیرنده در مرکز یادگیری و ارائه تعریف جدیدی از یادگیری، این مشکل را مرتفع کرده است. موک ها، براساس این نظریه، تجربه موفقی بوده اند. اخیرا پژوهشگران، هیبریدموک ها را با ترکیب خاصیت توزیع پذیری ایکسموک ها و خاصیت شبکه ای سیموک ها، برای کسب مهارت های آزاد معرفی و نتایج مثبتی را ارائه داده اند. برای دستیابی به هدف پژوهش که شناسایی مولفه های محیط یادگیری شخصی شده در آموزش مهندسی با فناوری هیبرید موک می باشد، با روش تحلیل محتوای کیفی، مولفه ها در سیموک ها و ایکسموک ها، بررسی گردید. بدین منظور از جامعه آماری پژوهش های الکترونیکی مرتبط، ۴۱ پژوهش داخلی و خارجی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. سپس داده ها، با مصاحبه با ۷ نفر از صاحبنظران این حوزه، به اشباع نظری رسید. پس از آن داده ها تحلیل کیفی و مضامین مرتبط کدبندی و مقوله های خودآموزی، خودانگیزشی، خودراهبری، شخصی سازی، ارزش سنجی ارتباط، ایجاد تقویت و حذف ارتباط و بسترشبکه اجتماعی در دو گروه استقلال فردی و شبکه سازی بدست آمدند.

کلیدواژه ها:

هیبریدموک ، یادگیری تطبیقی ، یادگیری شخصی شده ، ارتباط گرایی ، آموزش مهندسی