طراحی چشم انداز و بیانیه ماموریت در مناطق کلانشهری مبتنی بر رویکرد حکمروایی قلمرویی- فضایی، مطالعه موردی: منطقه کلانشهری مشهد

ترسیم چشم انداز یکپارچه سازی نظام سیاستگزاری ها در توسعه فضایی منطقه کلانشهری مشهد با وسعتی معادل یازده هزار کیلومتر مربع در شمال شرق ایران، به مثابه چتر وحدت بخش سیاستگزاری های منطقه ای- کلانشهری و مبتنی بر چارچوب حکمروایی قلمرویی، شالوده اساسی این پژوهش است. روش تحقیق در این پژوهش، از نظر ماهیت و روش تحقیق، در شمار پژوهش های توصیفی – تحلیلی[۱] و از نظر نوع پژوهش، از نوع کاربردی است. رویکرد مورد استفاده در این مقاله «تحلیل داده های ثانویه[۲]» است که در سه فاز داده یابی[۳]، ارزیابی[۴] و تدقیق اطلاعات[۵] به تحلیل داده های منابعی همچون «مطالعات تطبیقی طراحی چشم انداز در مناطق کلانشهری»، «طرح های فرادست، کناردست و حتی پایین دست مصوب» و همچنین دریافت دیدگاه برخی نخبگان کلانشهری در خصوص آینده مطلوب منطقه کلانشهری پرداخته و در نهایت، یافته های این پژوهش به متن «بیانیه ماموریت» و «چشم انداز مطلوب» نظام برنامه ریزی و مدیریت منطقه کلانشهری مشهد، به عنوان ابزاری برای ایجاد هماهنگی و همکاری و همیاری منطقه ای و نیز نقطه کانونی حرکت به سوی منطقه گرایی کلانشهری منجر شده است. نتایج این تحقیق نشان داد که منطقه کلانشهری مشهد در گذار از تفرق سیاسی (حاکمیتی) و سیاستی ( برنامه‎ های) برای نمایندگی منافع محلی، منطقه ای، ملی و حتی بین المللی کنشگران این منطقه مهم و منحصر به فرد در ایران، نیازمند تجدید نظر در ساختارها و رویه های مدیریتی و برنامه ریزی موجود در ابعاد نهادی، فضایی و قلمرویی مبتنی بر رویکرد مشارکت جویانه فراگیر است.