فلسطین به مثابه اردوگاه؛ بررسی رویکرد «تاناتوپلیتیک» رژیم صهیونیستی در قبال بحران غزه
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 121
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PSIW-13-1_004
تاریخ نمایه سازی: 31 تیر 1403
چکیده مقاله:
هدف: پژوهش پیشرو پاسخ به این پرسش اصلی است که رژیم صهیونیستی پس از حوادث ۷ اکتبر ۲۰۲۳ میلادی، چه رویکردی در قبال حماس و به طور کلی فلسطینیان ساکن غزه در پیش گرفته است. روش: روش پژوهش، کیفی از نوع انتقادی، و روش گردآوری داده ها بهره گیری از منابع کتابخانه ای و مقالات و تحلیلهای علمی پایگاههای اطلاعاتی فضای مجازی است. یافته ها: با بهرهگیری از مفاهیم نظری فوکو، اشمیت و جورجیو آگامبن در زمینه سازوکارهای اعمال کنترل اجتماعی (منقادسازی سوژه ها) بر پایه رویکرد بیوپلیتیک (زیست سیاست) و تاناتوپلیتیک (مرگ سیاست)، یافته ها نشان میدهد که رژیم صهیونیستی با توجه به نبود مشروعیت وجودی و در پی آن تهدیدات ادراک شده از سوی گروههای مقاومت فلسطینی نسبت به امنیت هستی شناختی یا موجودیت تاریخی خود، طی چند ماه اخیر تلاش کرده است در قالب رویکرد تاناتوپلیتیک، با بازتعریف و بازتولید حاکمیت «وضعیت استثنا»، و راهبردیهایی مانند دیگریسازی (غیرانسانی سازی، حیوانی سازی) و امنیتی سازی فضا، مکان و هویت، مردم غزه را به مثابه «هوموساکر» یا وارونه ای از سوژه های زیست سیاست در وضعیت «حیات برهنه» (موقعیت مرگ و نابودی و در بهترین حالت، شکلی حداقلی از زندگی) قرار داده است، سوژههایی که بر پایه مقررات و فرامین امنیتی صادر شده توسط آپاراتوس سرکوبگر رژیم صهیونیستی در شرایط استثنا مستعد اشکال روزمره سرکوب و به تعبیر آگامبن بدون مجازات در معرض قربانیشدن و نابودی قرار دارند. نتیجه گیری: نتیجه این پژوهش مبتنی بر تازهترین افکارسنجی فلسطینیان نشان میدهد به رغم شدت و گستردگی اعمال سیاست تاناتوپلیتیک از سوی رژیم صهیونیستی در قبال مردم غزه و مصائب فراوانی که طی جنگ اخیر متحمل شده اند، مردم فلسطین، بویژه غزه ضمن حمایت از حماس، همچنان به آرمانهای اصیل گروههای مقاومت پایبند و همچنین حاکمیت مردم فلسطین بر سرزمینهای اشغالی امیدوار هستند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمشید خلقی
دکتری علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، شیراز، ایران
علیرضا سمیعی اصفهانی
دانشیار گروه علوم سیاسی، دانشکده علوم اداری و اقتصاد، دانشگاه اصفهان، اصفهان
سارا فرحمند
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم سیاسی، دانشگاه پیام نور قزوین، قزوین، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :