تحلیل حرارتی ساختمان در شوش مبتنی بر زیست جانوری بر مبنای روش بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک چندهدفه

یکی از منابع الهام فن­آوری ­های ساخت، درک راهکارهای همسازی با شرایط اقلیمی است که موجود زنده در آن رشد یافته باشد. در این تحقیق با بررسی ویژگی­ های همساز با طبیعت آگاما تلاش می­شود تا با طرح یک بنای ساختمانی مفروض، تطبیق ­پذیری معماری ساختمان با شرایط اقلیمی منطقه شوش بررسی شود. روش تحقیق در این مقاله مبتنی بر روش ­های میدانی و شبیه ­سازی نرم ­افزاری می­باشد. نحوه گردآوری اطلاعات به صورت داده ­های محیطی و مشاهدات میدانی است. ابزار تحلیل در این پژوهش نرم ­افزار انرژی ­پلاس برمبنای الگوریتم HAMT و روش بهینه­ سازی با الگوریتم ژنتیک چندهدفه و با بهره­ گیری از نرم افزار واسط jEPlus و نرم افزار بهینه ساز jEPlus+EA، می­باشد. نگارندگان به بررسی سه آگامای "فرینوسفالوس­ عربیکوس"، "تراپلوس ­رودراتوس" و "سارالوریکاتا" پرداخته و به نحوه سازماندهی پوسته ساختمان براساس کارکرد پوست جانور در برابر اقلیم اشاره نموده­اند. در این تحقیق به ویژگی­ های مورفولوژیک پوسته و لایه ­های جداره خارجی ساختمان توجه شده است. نحوه انتخاب گزینه موثر بر اساس بهینه یابی چندهدفه یافتن نمودار پرتو می­باشد. نتایج نشان می­ دهد براساس تحلیل پوست آگاما، نحوه کنترل رطوبت، درصد نفوذ پوسته خارجی ساختمان و جذب تابش و حرارت خورشید و نیز جهت­ گیری ساختار بیرونی پوست در برابر تابش می­توان بنایی هم ساز با اقلیم در شوش برمبنای ویژگی­ های زیست آگاما شکل داد.

کلیدواژه ها:

رویکرد بیوممتیک ، معماری همساز با طبیعت ، انرژی پلاس ، آگامای شوش ، شوش