نانو درونپوشانی کورکومین درمزدوج ایزوله پروتئین ماش- مالتودکسترین و تعیین ویژگی های فیزیکوشیمیایی و رهایشی آن
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 169
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FSCT-21-153_012
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1403
چکیده مقاله:
در این پژوهش با بهرهگیری از واکنش میلارد، یک سیستم تحویل برگرفته از منابع گیاهی(ایزوله پروتئین ماش و مالتودکسترین) برای ریزپوشانی و رهایش کنترل شده کورکومین طراحی و ساخته شد. واکنش میلارد به دو روش استفاده از امواج فراصوت (۱۵۰ وات، ۸۰ درجه سلسیوس، ۱۰ دقیقه) و روش مرطوب(۸۰ درجه سلسیوس، ۶۰ دقیقه) برای سه نسبت مختلف ایزوله پروتئین ماش به مالتودکسترین انجام شد. درصد مزدوج سازی به روش OPA و تخمین محصولات نهایی میلارد توسط اسپکتروفوتومتر انجام شد و تیمار بهینه برای بارگذاری کورکومین انتخاب گردید. غلظت های مختلف کورکومین (mg mL-۱ ۶/۰، ۴/۰، ۲/۰، ۰) به دو روش متداول( انحلال در اتانول) و روش تغییر pH (روشی بدون نیاز به حلال های آلی) بارگذاری شدند. پس از تعیین کارایی درونپوشانی و میزان بارگذاری کورکومین، تیمار مزدوج ایزوله پروتئین ماش- مالتودکسترین تهیه شده به روش تغییر pH و غلظت ۴/۰ میلی گرم بر میلی لیتر کورکومین به عنوان تیمار بهینه انتخاب و برای مقایسه بهتر نتایج و بررسی تاثیر مزدوج سازی، از تیمار ایزوله پروتئین ماش و کورکومین نیز به عنوان کنترل استفاده شد. نتایج تعیین اندازه ذرات(DLS) نشان داد که ذرات در ابعاد نانو بوده و نتایج FTIR نشان داد که کورکومین توانسته از طریق برهمکنش های آبگریز، جاذبه الکترواستاتیکی و پیوندهای هیدروژنی در ساختار نانو ذرات کپسوله شود. بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی نشان داد که بیشترین قدرت مهارکنندگی رادیکال DPPH مربوط به ترکیب مزدوج- کورکومین تهیه شده به روش تغییر پی اچ بوده است. این امر می تواند به دلیل بالاتر بودن کارایی درونپوشانی باشد. رفتار رهایش کورکومین در شرایط هضم متوالی شبیه سازی شده گوارشی(معده و روده) نشان داد که درون پوشانی کورکومین با روش انجام گرفته در این پژوهش باعث رهایش آهستهتر کورکومین شده و در تیمار تهیه شده با مزدوج ایزوله پروتئین ماش- مالتودکسترین رهایش کورکومین آهسته تر از تیمار ایزوله پروتئین ماش بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Somayeh Aziznia
University of Tehran
Gholamreza Askari
University of Tehran
Zahra emamdjomeh
University of Tehran
maryam salami
University of Tehran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :