بررسی اثربخشی روش داستان سرایی دیجیتال بر مشکلات یادگیری و خلاقیت دانش آموزان شهر یاسوج

هدف اصلی این پژوهش، آگاهی از اثربخشی روش داستان سرایی دیجیتال بر مشکلات یادگیری و خلاقیت دانش آموزان شهر یاسوج بود. در پژوهش حاضر که روشی نیمه تجربی بود از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و انتخاب آزمودنی ها به صورت تصادفی استفاده گردید. جامعه آماری کلیه دانش آموزان شهر یاسوج به تعداد 3700 نفر که 30 نفر از این دانش آموزان که دارای نمره پایینی در پرسشنامه های مشکلات یادگیری و خلاقیت بودند در دو گروه کنترل و آزمایش جای گرفتند(گروه 15 نفری). از روش نمونه گیری چندمرحله ای استفاده شد. مداخله ای در 5 جلسه 30 دقیقه ای در طول چهارهفته و در چهارگام بر روی 15 نفر آزمودنی انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های مشکلات یادگیری کلورادو(ویلکات، 2011) و خلاقیت عابدی(عابدی، 1373) استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیلی کوواریانس و نرم افزار spss استفاده شد. از یافته های این پژوهش می توان استنباط کرد که؛ روش داستان سرایی دیجیتال بر مشکلات یادگیری و خلاقیت دانش آموزان اثربخشی معناداری دارد(05/0 < P).

کلیدواژه ها:

داستان گویی دیجیتال ، مشکلات یادگیری ، خلاقیت