کاربرد شبکه عصبی مصنوعی در بررسی عوامل موثر بر آلودگی ۲NO در شهر تهران

با توجه به روند رو به رشد جوامع و صنعتی شدن آنها، آلودگی هوا تبدیل به یکی از مهمترین مسائل زیست محیطی در کلانشهرها مانند تهران شده است. برای تعیین سناریوهای کنترل آلودگی هوا، در این پژوهش از شبکه های عصبی مصنوعی و داده های هواشناسی، مصرف سوخت در سیستم حمل و نقل، میزان پوشش گیاهی شهری و میزان آلاینده ۲NO استفاده شد. داده ها پس از نرمال سازی با تکنیک حداقل و حداکثر داده ها بین بازه صفر تا یک، برای مدل سازی آماده گشتند. با سعی و خطا مناسب ترین میزان نفوذ مراکز خوشه ها و میزان کمترین مجذور میانگین مربعات خطا برای مدل تعیین شد. در نهایت با تغییر در هر کدام از پارامترهای مستقل فوق میزان تاثیرگذاری آنها بر آلاینده ۲NO مشخص گردید. طبق نتایج، پارامترهای باد، دما، مصرف بنزین و گازوئیل با میزان آلاینده نسبت مستقیم، و پارامترهای فشار و فضای سبز شهری با آن نسبت عکس داشته اند. با توجه به قابلیت تغییر پارامترهای میزان مصرف بنزین و گازوئیل و فضای سبز با سیاستگذاری های مختلف و با مدیریت انسان ها، این نتیجه حاصل شد که کاهش مصرف بنزین و گازوئیل و افزایش فضای سبز تا مقدار ۱ % می تواند غلظت آلاینده را به میزان ۸ / ۲ % در شهر تهران کاهش دهد .

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، حمل و نقل ، دی اکسید نیتروژن ، فضای سبز شهری ، شبکه عصبی مصنوعی