سیستم های چندکشتی رایج در اراضی شالیزاری شمال کشور

جهت افزایش بهره وری در اراضی شالیزاری شمال، کاشت چند محصول در طول سال ضروری است. آیش بودن اکثر شالیزارهای شمال کشور در بیش از نیمی از سال، مساعد بودن دما و بارندگی پس از برداشت برنج تا نشاء دوباره آن در سال آینده، کوتاه بودن طول دوره رشد برنج و وجود خاک های حاصلخیز موجب می شود که شالیزارها پتانسیل بالایی برای استقرار شیوه های چندکشتی داشته باشند.سیستم های چندکشتی برنج را می توان به عنوان ترکیبی از شیوه های کشاورزی توصیف کرد که شامل برنج به عنوان محصول اصلی و به دنبال آن کشت سایر محصولات در بستر شالیزار است. در سالیان اخیر به علت کمبود نزولات جوی در کشور و کاهش منابع آب زیرزمینی، توجه جدی به تغییر الگوی کشت از سیاست های اصلی وزارت جهاد کشاورزی محسوب می شود. با توجه به این که اکثر الگوهای کشت پاییزه در شالیزار، بدون مصرف آب و به صورت دیم می باشد، بنابراین اجرای چندکشتی در اراضی شالیزاری یکی از مهم ترین راهکارها برای بهره وری اصولی از آب و خاک کشاورزی است. از سویی وجود سطح زیرکشتی با حدود ۵۹۰هزار هکتار شالیزار در استان های شمالی کشور، لزوم بهره برداری بهینه به منظور تولید محصولات کشاورزی و افزایش تولیدات ملی امری ضروری است. بدین منظور اجرای سیستم های چندکشتی با محصولاتی مانند غلات، حبوبات، دانه های روغنی، کودهای سبز، سبزیجات و غیره به عنوان کشت دوم در تناوب با برنج توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

الگوی کشت ، امنیت غذایی ، سیستم های کشت برنج ، شالیزار