تاثیر سیاست های دولت بر مشارکت شهروندان در بازسازی ساختارهای تخریب شده در منطقه ۸ شهرداری شیراز

در حال حاضر، ساختارهای شهری فرسوده در منطقه ۸ شهر شیراز با مشکلات و چالش هایی مواجه است که به طور نهایی منجر به کاهش تمایل به زندگی در این مناطق می شود. دولت ها امروزه به بازسازی این مناطق با استفاده از مشارکت شهروندان علاقه مند می پردازند. در این راستا، دولت ها سعی در افزایش انگیزه برای بازسازی ساختارهای فرسوده را از طریق اجرای برخی از سیاست ها دارند. برخی از این سیاست ها موجب افزایش مشارکت شهروندان خواهند شد، در حالی که برخی دیگر بی اثر خواهند بود. بنابراین، لازم است اثربخشی هر سیاست در افزایش مشارکت شهروندان ارزیابی شود. مطالعه حاضر تاثیر این سیاست ها بر مشارکت ساکنان منطقه ۸ شهر شیراز، که یکی از مناطق فرسوده است، را ارزیابی می کند. برای تجزیه و تحلیل داده های مشتق شده، از مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سیاست هایی مانند تسهیل ادغام زمین های همسایه، تعریف انگیزه ها و سیاست های تخفیف، اعطای امکانات بانکی، فراهم سازی شرایط مشارکت توسعه دهندگان جمعی، خرید ملک های فرسوده به قیمت منصفانه و منطقی توسط شهرداری ها، تبادل ملک های فرسوده با ملک های جدید تاسیسات مالکیت دولتی و ایجاد مراکز مشارکت محله ای، تاثیر معناداری در افزایش مشارکت شهروندان در بازسازی ساختارهای شهری فرسوده دارند با ضرایب تاثیر به ترتیب ۱.۲۲۵، ۰.۶۹۴، ۰.۵۴۷، ۰.۴۳۰، ۰.۲۲۴، ۰.۲۰۹ و ۰.۱۱۵. به علاوه، نظرسنجی های ساکنان درباره برنامه های نوسازی ساختارهای فرسوده، تاثیر زیادی در این زمینه ندارند. بنابراین، توصیه می شود که حکومت ها و مقننان سیاست های موثر فوق را تقویت و اجرای آن ها را تسهیل کنند؛ زیرا حل مشکلات ساختارهای فرسوده در محله های شهری بدون مشارکت فعال ساکنان غیرممکن است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: بافت فرسوده ، مشارکت ، محله های شهری ، منطقه ۸ .