بررسی رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و علائم اختلال اضطراب فراگیر و افسردگی، با میانجی گری تنظیم هیجان در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش طرحواره های ناسازگار اولیه بر علائم اختلال اضطراب فراگیر و افسردگی با توجه به اثرات میانجی تنظیم هیجان است. طرح این پژوهش، از نوع توصیفی همبستگی است. در این راستا، از دانشجویان دانشگاه تبریز تعداد ۳۸۰ نفر به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های طرحواره ناسازگار یانگ، اضطراب بک، افسردگی بک و تنظیم هیجان جان و گراس استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر انجام گرفت. تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره های حیطه خودگردانی- عملکرد مختل، محدودیت مختل و گوش به زنگی بیش ازحد و بازداری بواسطه تنظیم هیجان نقش مثبت و معناداری در علائم اضطراب و افسردگی دارند (۰۵/۰> P). نتایج حاصل حاکی از آن است که علائم اضطراب و افسردگی نه تنها از بدکارکردی شناختی در قالب طرحواره های ناسازگار تاثیر می پذیرد، بلکه علائم اضطراب و افسردگی بواسطه بد تنظیمی های هیجانی، تشدید می شود. به نحوی که اثرات منفی شناخت واره های معیوب بر علائم اضطراب و افسردگی از طریق عملکرد معیوب تنظیم هیجانی افزون تر می گردد و باعث تشدید علائم اضطراب و افسردگی می گردد.

کلیدواژه ها:

طرحواره ، تنظیم هیجان ، اضطراب ، افسردگی