پهنه بندی کشت درخت به در استان اردبیل با استفاده از روش های AHP، ANP، Antropy shanon، DEMATEL و WLC

درخت به، بعد از سیب و گلابی مهم ترین میوه در گروه دانه دارها است. میوه به از دیرباز موردتوجه بوده در سال های اخیر در استان های مختلف کاشت یکدست باغ میوه به توسعه پیداکرده است. بر همین اساس پهنه بندی کشت درخت به، متناسب با شرایط اقلیمی و محیطی موردنیاز است. هدف از این تحقیق شناسایی نواحی کشت درخت به در استان اردبیل با روش های چندمعیاره، با استفاده از شاخص های؛ بارندگی، متوسط دما، کمینه دما، بیشینه دما، ارتفاع، شیب و عمق خاک در محیط GIS است. برای تعیین معیار وزنی شاخص ها و پهنه بندی اقلیم کشاورزی درخت به، از روش های AHP، ANP، Antropy shanon، DEMATEL و WLC استفاده گردید که روش های AHP، ANP و DEMATEL در تعیین ارزش وزنی شاخص ها و روش های Antropy shanon و WLC در پهنه بندی اقلیم کشاورزی بیشترین نقش داشتند. نتایج تحلیل روش ها نشان داد که؛ متوسط دما و بیشینه دما مهم ترین شاخص در طول دوره رشد درخت به در استان اردبیل هستند؛ اما شاخص های باران، کمینه دما، ارتفاع، شیب و عمق خاک در بعضی نواحی استان محدودیت های را برای کشت درخت به ایجاد می کنند. نتایج پهنه بندی اقلیمی روش ها، بیانگر آن است که؛ حدود ۲۷ درصد از مساحت استان اردبیل خیلی مناسب، ۳۱ درصد مناسب، ۲۰ درصد کمی مناسب و ۲۲ درصد نامناسب برای کشت درخت به است. نواحی شمال استان و محدوده شهرستان های گیوی و خلخال مناطق مناسب برای کشت درخت به بر اساس روش های موردمطالعه شناخته شده اند.

کلیدواژه ها:

استان اردبیل ، درخت به ، پهنه بندی اقلیم کشاورزی ، روش های تصمیم گیری