ارزیابی پتانسیل سیلابی دشت اردبیل با استفاده از مدل های فازی و تصاویر ماهواره ای

دشت اردبیل یکی از نقاط سیلابی است که نیاز به درک پتانسیل سیلابی دارد. در این تحقیق پتانسیل سیل خیزی دشت اردبیل با استفاده از پارامترهای محیطی، مشاهدات نقاط سیلابی و کمبود سیل و الگوریتم های پیش بینی شامل جنگل تصادفی و رگرسیون لجستیک ساخته شد. پارامترهای مستقل شامل DEM، شیب، جنبه، فاصله از آبراه، فاصله از سد، تجمع رواناب، کاربری اراضی، شکل زمین و شاخص ها، شاخص موقعیت توپوگرافی (TPI)، حوضه آبریز اصلاح شده (MCA)، شاخص ناهمواری زمین (TRI)، شاخص رطوبت توپوگرافی (TWI) و شاخص قدرت جریان (SPI). نتایج ارزیابی Roc-AUC نشان داد که مدل RF و LR با ۰.۹۹ و ۰.۹۸ اعتبارسنجی شده است و نشان می دهد که مدل های جنگل تصادفی و رگرسیون لجستیکی توانایی پیش بینی و تهیه نقشه حساسیت به سیل در دشت اردبیل را دارند. خروجی پارامترهای موثر در سیلاب نشان داد که مناطق حاشیه ای واقع در اطراف دشت مرکزی اردبیل از پتانسیل سیل زایی کمتری نسبت به نواحی مرکزی برخوردار هستند. همچنین نتایج نشان داد که با حرکت از جنوب غربی دشت به شمال شرقی آن، درجه سیلاب افزایش یافت. این افزایش پتانسیل سیلابی در اطراف زهکشی اصلی دشت بیشتر از جاهای دیگر است.

کلیدواژه ها:

Ardabil Plain ، flood ، logistic regression ، Random forest