تاثیر پوشش ژلاتین حاوی اسانس لیموترش ایرانی (Citrus aurantium) و نارنج (Citrus latifolia) بر ماندگاری میگوی سفیدسرتیز (Metapenaeu affinis)

هدف از مطالعه ی حاضر استفاده از اسانس نارنج و لیموترش ایرانی همراه با ژلاتین بر ماندگاری میگو سفیدسرتیز بود. در این پژوهش استخراج اسانس از گیاهان نارنج و لیموترش ایرانی با روش تقطیر با آب توسط دستگاه کلونجر انجام شد. ترکیبات شیمیایی موجود در اسانس ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی متصل به طیف سنجی جرمی شناسایی شدند. میگوها توسط پوشش خوراکی ژلاتین حاوی غلظت های سه و پنج درصد (حجمی/حجمی) از اسانس نارنج و لیموترش ایرانی پوشیده شدند. آزمون های شیمیایی (pH، عدد پراکسید، بازهای نیتروژنی فرارکل و تیوباربیتوریک اسید)، آزمون های میکروبی (شمارش کل میکروارگانیسم های زنده و سرمادوست ها) و ارزیابی حسی (بو، رنگ، ظاهر، بافت و پذیرش کلی) روی نمونه های میگو نگهداری شده در دمای یخچال در ۲۱ روز مطالعه انجام شد. پوشش حاوی اسانس نارنج و لیموترش ایرانی توانایی بالاتری در حفظ pH، عدد پراکسید، بازهای نیتروژنی فرارکل و تیوباربیتوریک اسید در میگو داشتند. نتایج ارزیابی حسی نشان داد که بیشترین پذیرش به ترتیب در پوشش ژلاتین حاوی غلظت پنج درصد اسانس نارنج و لیموترش ایرانی مشاهده شد. از نظر میکروبی مدت زمان ماندگاری میگو در یخچال برای نمونه کنترل پنج روز، نمونه پوشش دهی شده توسط ژلاتین با غلظت سه درصد اسانس ۹ روز و نمونه تیمارشده با اسانس پنج درصد ۱۳ روز ثبت شد. بنابراین، بر اساس نتایج، پوشش ژلاتین با اسانس های نارنج و لیموترش ایرانی را می توان به عنوان یک بسته بندی فعال سازگار با محیط زیست با پتانسیل افزایش ماندگاری محصولات دریایی معرفی کرد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، ویژگی های میکروبی و شیمیایی ، کیفیت میگو