شواهد پتروگرافی و ژئوشیمیایی تیپ های مختلف دولومیت، بافت و فابریک آنها در مخزن آسماری، میدان نفتی شادگان

مخزن آسماری به سن الیگوسن – میوسن در میدان شادگان از سنگ آهک و دولوستونهای متخلخل در تناوب با ماسه سنگها و شیلها با ضخامت ۴۰۰ متر تشکیل شده است. دولومیتی شدن به عنوان مهم ترین فرآیند دیاژنتیکی، توالی مخزن آسماری را تحت تاثیر قرار داده و در نتیجه نقش اصلی در شکل گیری ساختار فضاهای منفذی، ظرفیت جریان نهایی و ناهمگنی مخزن آسماری بازی کرده است. انواع تیپ دولومیتهای شناسایی شده براساس ویژگیهای ژئوشیمیایی و بافتی به ویژه اندازه و شکل بلور عبارتند از: D۱: بسیار ریز بلور و حفظ کننده فابریک، D۲: ریز تا متوسط بلور و حفظ کننده فابریک، D۳: متوسط تا درشت بلور و مخرب فابریک، D۴: درشت بلور یا زین اسبی. دو نوع فابریک تحت عنوان دولومیتی شدن انتخاب کننده فابریک و فراگیر شناسایی شد. براساس رده بندی بافتی، ۶ بافت شامل ایدیوتوپیک، هیپ ایدوتوپیک یا ایدیوتاپیکS-، زنوتوپوپیک یا غیر صفحه ای-A، ایدیوتاپیک C-یا صفحه ای-C، پورفیروتوپیک و پوئی کیولوتوپیک برای بلورهای دولومیت شناسایی شد. میانگین تمرکز استرانسیوم در نمونه های دولومیتی ۴۸۳ پی پی ام و میانگین تمرکز سدیم ۱۶۱۸ پی پی ام است که حاکی از مقادیر غنی شده استرانسیوم و سدیم در این نمونه هاست. مقدار میانگین آهن در نمونه های دولومیتی ۳۱۱۱ پی پی ام و میانگین تمرکز منگنز ۱۱۱ پی پی ام است. دولومیت (D۱) با محتوی آهن و منگنز پایین ممکن است طی مراحل اولیه دیاژنز در یک محیط اکسیدان تشکیل شده باشند. مقادیر بالای آهن و منگنز در دولومیت های D۳ و D۴ نشان دهنده ته نشینی در یک محیط احیایی طی مراحل تدفین کم عمق تا نسبتا عمیق است.

کلیدواژه ها:

مطالعات پتروگرافی ، دولومیت حفظ کننده فابریک ، دولومیت مخرب فابریک ، الیگوسن-میوسن ، حوضه رسوبی زاگرس