مدیریت موجودی تحت شرایط عدم قطعیت با منطق فازی: مروری بر مقالات

نظریه مجموعه فازی یا منطق فازی از دهه ۱۹۸۰ در سیستم های موجودی با تعریف مبهم، نادرست یا غیر دقیق یا تصمیمات مبتنی بر باورهای ذهنی فردی مورد استفاده قرار گرفته است. این نظریه چارچوبی برای توصیف پارامترها ارائه می کند. عدم قطعیت های بسیاری در مدیریت موجودی وجود دارد که می تواند به دلیل موارد زیر ایجاد شود: تغییرات سفارش، قابلیت های تصادفی تامین کننده یا رویدادهای غیرمنتظره. منطق فازی به عنوان روشی برای کنترل موجودی بوده که چارچوبی را با در نظر گرفتن پارامترهایی با تعریف مبهم یا ضعیف یا مقادیر غیردقیق ارائه کرده و بر اساس باورهای ذهنی فردی مشخص می شوند. هدف این مقاله بررسی مطالعات قبلی با استفاده از منطق فازی در مدیریت موجودی است تا متغیرهای عدم قطعیت مورد استفاده مشاهده شود. روش مورد استفاده، آنالیز موضوعی مقالات مربوط به کاربرد منطق فازی در صنایع مختلف است. نتایج این بررسی نشان داد متغیرهایی مانند منطق فازی دستیابی به نتایج حاصل از متغیرهای عدم قطعیت را آسان کرده تا انجام فعالیت های تولیدی به صورت موثر و کارامد افزایش یابد.

کلیدواژه ها:

کنترل موجودی ، منطق فازی ، سیستم استنتاج فازی