شعر التفعیله وتلقائیه البناء الشعری فی اعمال سنان انطون الشعریه

پژوهش حاضر به بررسی شعر تفعیله در دیوان های شعری سنان آنتوان می پردازد. شاعر بواسطه شعر تفعلیه از بحرهای شعر سنتی که شاعران جریان سنتی شعر بدان وفادارند فاصله می گیرد؛ زیرا شاعر در این ساختار جهت بیان تجربه شعری خود از جنبه های ظاهری شعر درمی گذرد و به مدد الهامات شعری و رمزپردازی جهت دستیابی به دیدگاه جدید شعری خویش از این قالب بهره می برد و ابعاد تجربه زندگی معاصرش را بدان می بخشد. این پژوهش به شیوه توصیفی تحلیلی به تبیین مفهوم شعر تفعیله و بیان جلوه های فنی آن در اشعار سنان آنتون می پردازد تا چارچوب های مختلف فرهنگی وی را از خلال شعر تفعیله نشان داده و ساختار کلی قصیده در قالب شعر تفعلیه را در سروده های وی نمایان سازد. با بررسی ساختار قصیده های شعری سنان شیوه های بیانی شاعر که در قالب ترکیبات نحوی و یا واژگان مفرد نمود یافته آشکار می شود به گونه ای که ساختار شعر تفعیله مانعی برای ترسیم تجربه شعری وی نیست و از ارزش زیبایی شناختی آن نمیکاهد. از نتایج پژوهش می توان به بسامد بالای ایقاع در اشعار سنان اشاره کرد. شاعر، خود را قید وزن رها ساخته و جنبه غیرارادی ذهن در گسترش اندیشه های وی در قالب اشکال مختلف هندسی در شعرش بازتاب می یابد و به نوعی تابلوی گفتاری تبدیل می شود. در شعر سنان نمونه های بسیاری از قافیه های مرسل، متتابع و مرکب وجود دارد. ایقاع در شعر آنتون در تنوع بحرهای شعری خود را نمایان می سازد. شاعر از بحرهای شعری مرسوم و از قید وزن های عروضی که از ویژگی های اصلی شعر سپید است رها می شود.

کلیدواژه ها:

شعر تفعلیه ، سنان انطون ، موشور مبلل بالحروب ، لیل واحد فی کل المدن ، کما فی السماء