اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر کنترل خشم و تاب آوری در والدین کودکان دارای ناتوانی یادگیری

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 131

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLD-13-3_003

تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1403

چکیده مقاله:

چکیدهاهداف: هدف پژوهش­ حاضر بررسی اثربخشی آموزش ­پذیرش و تعهد بر کنترل­ خشم و تاب آوری در والدین ­کودکان دارای ناتوانی­ یادگیری بود.مواد و روش ­ها: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه­ کنترل بود. جامعه ­آماری پژوهش شامل والدین دانش ­آموزان دختر و پسر دارای ناتوانی ­یادگیری بود که به دو مرکز مشکلات ویژه یادگیری شهرستان ملکان مراجعه کرده بودند. در این پژوهش ۳۰ نفر از والدین دانش ­آموزان دارای ناتوانی یادگیری به شیوه ­نمونه گیری در دسترس انتخاب و در گروه های آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر)  به­ صورت تصادفی گمارده شدند. آزمودنی های گروه آزمایش، آموزش ­پذیرش و تعهد را در ۸ جلسه دریافت­ کردند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های کنترل­ خشم اسپیلبرگر (STAXI-۲) و تاب آوری کونور-دیویدسون (CD-RIS)استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار  SPSS.۲۶و با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شدند.یافته­ ها: نتایج نشان داد تفاوت معنی داری بین نمرات کنترل­ خشم و تاب آوری دو گروه پس از اعمال آموزش ­پذیرش وتعهد وجود دارد (۰/۰۵>P). به عبارتی نتایج نشان داد که آموزش ­پذیرش و تعهد موجب افزایش کنترل خشم و افزای تاب­ آوری در گروه آزمایش شده است. نتیجه­ گیری: با توجه به اینکه آموزش ­پذیرش وتعهد باعث افزایش کنترل­ خشم و تاب آوری در گروه آزمایش شده است در نتیجه آموزش ­پذیرش­ وتعهد می تواند به عنوان پروتکل آموزشی در کنترل ­خشم و ارتقای تاب آوری والدین کودکان دارای ناتوانی ­یادگیری مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

عیسی جعفری

دانشیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

زهرا چایچیان

کارشناسی ارشد روانشناسی، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

فرشته پورمحسنی

دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

علی سلمانی

دانشجوی دکتری تخصصی روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران