تحلیل تغییرات ساختاری و مزیت رقابتی بخش های اقتصادی استان های کشور با استفاده از مدل تغییر سهم پویای فضایی

هدف از انجام این مطالعه تحلیل تغییرات ساختاری، مزیت رقابتی و رشد ارزش افزوده بخش های اقتصادی نه گانه استان های کشور می باشد و روش مورد استفاده  مدل تغییر سهم پویای فضایی و دوره مورد مطالعه ۱۳۹۳-۱۳۷۹ است. نتایج محاسبات نشان می دهد تغییرات ساختاری بخش های آب، برق و گاز، کشاورزی، صنعت، حمل و نقل و انبارداری، ارتباطات و سایر معادن مثبت بوده که نشان دهنده رشد مطلوب و سریع نسبت به سایر فعالیت های دیگر است و سهم این فعالیت ها با توجه به اثر صنعتی آنها در حال افزایش است. بخش های نفت و سایر خدمات به ترتیب اهمیت، کمترین رشد اقتصادی و پیشرفت را به عنوان یک فعالیت داشته اند. مجموع اثر رقابتی همسایگی در تمام استان های مثبت است. بزرگترین ارزش رقابتی همسایگی مربوط به استان های بوشهر، تهران، خوزستان، کرمان، خراسان و اصفهان و کمترین اثر رقابتی همسایگی مربوط به استان کهگیلویه وبویراحمد است. سرجمع اثر رقابتی ملی برای تمام استان های کشور منفی است. در نهایت برآورد رشد ارزش افزوده بخش های اقتصادی استان های کشور براساس مدل پیشنهادی برای دوره ۱۴۰۰-۱۳۹۳ نشان می دهد که تنها ۶۷/۵ درصد از رشد ۸ درصدی مصوب برنامه ششم توسعه کشور قابل تحقق می باشد.

کلیدواژه ها:

Dynamic Spatial Shift- Share Analysis ، Economic Growth ، Structural Change ، Competitive Advantage ، تغییر سهم پویای فضایی ، رشداقتصادی ، تغییرات ساختاری ، مزیت رقابتی.